Η κόψη της Νικήσιανης.

[thanasis daskaloudis]

Η κόψη της Νικήσιανης είναι η μόνη διαδρομή από τη Νικήσιανη που προσεγγίζει απ’ ευθείας τις ψηλές κορυφές του βουνού. Δεν πρόκειται για μονοπάτι, αλλά για μια δύσκολη και απαιτητική διαδρομή πάνω σε βραχώδη κόψη, που περιλαμβάνει και ορισμένα σημεία αναρρίχησης. Είναι όμως συναρπαστική και γι αυτό το λόγο δημοφιλής στους καβαλιώτες (και όχι μόνο) ορειβάτες. Η διαδρομή ξεκινάει από το εικονοστάσι του Εσταυρωμένου στο πάνω μέρος του “λιβαδιού” (ένα εκτεταμένο ομαλό ξέφωτο πάνω από το χωριό), όπου καταλήγει και ο χωματόδρομος που έρχεται από τη Νικήσιανη. Αρχικά βαδίζουμε μέσα στο ρέμα, πάνω σε κροκάλες, για περίπου 100 μέτρα και κατόπιν στρίβουμε αριστερά σε παλιό δασικό, κατεστραμμένο χωματόδρομο. Ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια, μπαίνουμε στο μονοπάτι μέσα στο δάσος κι ανηφορίζουμε για να ξανασυναντήσουμε τον δρόμο άλλες δύο φορές, μέχρι να φτάσουμε σε χαρακτηριστικό σημείο καθώς στα αριστερά υπάρχει απότομη πλαγιά με ξέφωτο (45 λεπτά από την αφετηρία). Εδώ αφήνουμε το δρόμο κι ακολουθώντας πάντα τα σημάδια, σε μια αρκετά μεγάλη και απότομη ανηφόρα, οδηγούμαστε προς την κόψη του βουνού. Σε υψόμετρο 1150 μέτρων συναντάμε τα πρώτα βράχινα μπλοκ, ενώ στα 1200 μέτρα αρχίζουν τα αναρριχητικά κομμάτια που εναλλάσσονται συνεχώς με βάδισμα. Τα τρία βράχινα τμήματα που πρέπει να υπερπηδήσουμε τελειώνουν στην μέση της κόψης. Από εκεί και πάνω συνεχίζουμε την απότομη αλλά εύκολη πια ανάβαση μέχρι τα 1750 μέτρα, όπου η κόψη παίρνει για πρώτη φορά οριζόντια κλίση, στο τέλος της οποίας τραβερσάρουμε αριστερά, μέσα στο δάσος οξιάς. Προσπερνώντας μια μικρή σπηλιά, βγαίνουμε σε ξέφωτο και κερδίζοντας λίγα μέτρα ύψος μπαίνουμε στο δάσος προσέχοντας να βρούμε το δυσδιάκριτο και στενό μονοπάτι. Η διαδρομή που μας απομένει μέσα στο δάσος της οξιάς (όπου φροντίζουμε να μην χάνουμε καθόλου ύψος), διαρκεί 15 λεπτά και μας οδηγεί στο καταφύγιο “Χατζηγεωργίου” στο παλιό χιονοδρομικό κέντρο του Παγγαίου όπου φτάνει και ο κεντρικός ασφλατόδρομος από το Ακροβούνι.

[Μήτρου Τάκης]

Πανέμορφο. Το σχοινί είναι απαραίτητο ή το έχουμε προληπτικά.

[nkroup]

Δεν είναι απαραίτητο το σχοινί, αλλά είναι χρήσιμο σε περίποτωση που υπάρχουν ορειβάτες χωρίς
εμπειρία σε σκαρφάλωμα/αναρρίχηση.

Η σήμανση της διαδρομής έγινε από τον Νίκο Σουμάδη πριν πολλά χρόνια.
Ωστόσο, η δουλεία που έκανε ήταν τόσο καλή που τα σημάδια υπάρχουν ακόμα.
Τον ευχαριστώ προσωπικά για τη δουλεία που έκανε στη σήμανση και καθαρισμό αυτής της διαδρομής και όχι μόνο.
Το έργο του είναι χαραγμένο σε πολλά βουνά της βορείου Ελλάδος ... μέχρι και τα Τζουμέρκα.

[nektaman]

μια χαρά σας βλέπω...

[capricorn]

ωραια φαινεται μαλλον καλυτερα ειναι να γινει πριν να πιασουν οι ζεστες....

[thanasis daskaloudis]

Ακριβώς όπως το είπε ο Νίκος. Δεν είναι απαραίτητο το σχοινί. Την κόψη την έχουμε κάνει και την νύχτα άνετα χωρίς σχοινί. Το παίρνουμε μόνο όταν υπάρχουν άπειροι ορειβάτες για να νιώθουν σιγουριά. Όσο για τον Νίκο Σουμάδη ας μη το σκαλίζουμε καλύτερα ...

[jtj]

Φοβερο μερος ουτε που το φανταζομουν ετσι