Διάσχιση στο Ξηροβούνι, 1823 m (Χατζή) - 19-21/10/2012

[Γιάννης Τζίμας]

Παρασκευή 19/10: αναχωρούμε από την Αθήνα κατά τις 17:00 παρέα εννέα φίλων με τρία τετρακίνητα Ι.Χ. και μετά από 380 Km περίπου φτάνουμε στις 23:00 στο Μοσχόφυτο (Καρνέσι) Τρικάλων, στα 800 m περίπου, στη βορειοανατολική πλευρά του συγκροτήματος του Χατζή. Βασικός στόχος μας είναι να κάνουμε το Σάββατο την κορυφή Ξηροβούνι (1823 m) και ίσως το Κάστρο στα 1930 m περίπου (ιδέα του πολύπειρου φίλου μας του Τάκη Γ.). Για την Κυριακή, ότι ήθελε προκύψει.
Κατασκηνώνουμε στην αυλή της εκκλησίας του Μοσχόφυτου, ένα υπέροχο μπαλκόνι όπου υπάρχει κρήνη με τρεχούμενο νερό, δύο τουαλέτες που λειτουργούν, μέχρι και κάδοι σκουπιδιών (εννοείται ότι μαζέψαμε τα σκουπίδια μας και αφήσαμε τους κάδους με καθαρές άδειες σακκούλες).
Το μοναδικό καφενείο του χωριού έχει μόλις κλείσει, έτσι χωρίς πολλά - πολλά πάμε για ύπνο.

Υ.Γ. Δεν αναρτώ πορεία GPS γιατί η διαδρομή έγινε σχεδόν εξ' ολοκλήρου αυτοσχέδια και δεν έχει νόημα. Βάζω μόνο ένα χάρτη με την πορεία (στο περίπου) της διαδρομής.


__________________________________
Wissen Macht Frei - Η Γνώση Απελευθερώνει

[Γιάννης Τζίμας]

Σάββατο 20/10: Ξυπνάμε κάπως χαλαρά και κατά τις 9:00 ξεκινάμε (οι επτά από τους εννιά) την ανάβαση. Ξέρουμε τη βασική κατεύθυνση αλλά όχι μονοπάτι. Πιάνουμε ένα σύντομο χωματόδρομο (οδηγεί σε κάποιους σταύλους αγελάδων) αλλά πριν το τέλος του τον αφήνουμε και μπαίνουμε σε υποτιθέμενο μονοπάτι. Σύντομα σβήνει και κινούμαστε αυτοσχέδια σε έντονα ανηφορικό πεδίο με έλατα και πολλούς κέδρους που μας δυσκολεύουν αρκετά. Μετά από κάμποση προσπάθεια οι κέδροι τελειώνουν και ανεβαίνουμε επιτέλους σχετικά άνετα στο ελατόδασος, μέχρι που βγαίνουμε στη γυμνή υπαλπική ζώνη. Ακολουθούμε συνεχώς χαρακτηριστική ράχη (στο περίπου) η οποία οδηγεί στην κορυφή. Εδώ αρχίζει το καλό, γιατί αναγνωρίζουμε συνεχώς γύρω μας κορυφές (Αυγό, Μαρόσα - Λουπάτα, Τσιγκόρι, Φούρκα (Παχτούρι) κ.α.
Συνεχίζουμε αρκετή ώρα στην κορυφογραμμή, περνάμε αλλεπάλληλες τοπικές κορυφές και κάποτε φτάνουμε στην κύρια κορυφή του Ξηροβουνίου (1823 m) σε 5 ω. περίπου. Εκεί γίνεται μια πολύ μεγάλη στάση, ο καιρός είναι υπέροχος, δε φυσάει και απολαμβάνουμε βλέποντας και φωτογραφίζοντας Τζουμέρκα, Κρυάκουρα, Κακαρδίτσα, Περιστέρι, Σκλίβα κι απ' την άλλη μεριά Καπ-Γκράς, Καραβούλα, Καράβα μέχρι και Φτέρη - Λιάκουρα των Αγράφων. Ο Μπόρις φωτογραφίζει επαγγελματικά με βαρύ εξοπλισμό και περιμένουμε να δούμε κάποτε τις φωτογραφίες του.
Κάποια στιγμή λέμε να κατέβουμε, συνεχίζοντας την κόψη (με απότομη κατάβαση στο τελευταίο κομάτι) σε χαρακτηριστικό διάσελο (1580 m), όπου ανεβαίνει χωματόδρομος από το Πολυνέρι (1,5 ω. περίπου).
Αποφασίζουμε ότι δεν έχουμε χρόνο ν' ανέβουμε στο Κάστρο που είναι δίπλα μας αλλά 350 m ψηλότερα (και με σχετικά δύσκολη ανάβαση) και ψάχνουμε τη συνέχεια της κατάβασης, ακολουθώντας αχνό μονοπάτι που μας ανεβάζει ψηλότερα, πριν αρχίσουμε να κατεβαίνουμε με αυτοσχέδια πορεία και στόχο χωματόδρομο που έχουμε εντοπίσει. Βρίσκουμε επιτέλους και μια πηγή με δροσερό νερό (έχουν σχεδόν τελειώσει οι προμήθειές μας και διψάμε) και σε λίγο μπαίνουμε στο χωματόδρομο σε 2,50 ω περίπου.
Ευτυχώς τα κινητά πιάνουν σήμα και οι φίλοι μας Κωνσταντίνος και Νίκη που δεν ανέβηκαν, έρχονται και μας παραλαμβάνουν στα μισά του χωματόδρομου (συνολικά 10 ω. περίπου).
Εννοείται ότι ακολουθεί τρικούβερτο τσιμπούσι στην κατασκήνωσή μας, με ότι έχουμε κουβαλήσει (μερικοί -όπως η Μαίρη- κουβάλησαν πάρα πολλά!).

Υ.Γ. Μαζέψαμε και μπόλικα μανιτάρια (είχαμε και βιβλίο για την αναγνώριση!), τα οποία συμπλήρωσαν το δείπνο μας.


__________________________________
Wissen Macht Frei - Η Γνώση Απελευθερώνει

[Γιάννης Τζίμας]

Κυριακή 21/10: καθυστερούμε πολύ στο ξύπνημα και μάζεμα, έχουμε πει μήπως κάνουμε την κορυφή Σουφλί (1801 m), συνεχίζουμε προς το χωριό Βαλκάνο και σταματάμε να το δούμε. Ξεκινάμε από καφέ στο μοναδικό μαγαζί, συνεχίζουμε με ένα τσιπουράκι (με γλυκάνισο) και χωρίς να το πολυκαταλάβουμε στήνεται ένα μεσημεριανό τσιμπούσι με εξαιρετικά τοπικά λουκάνικα του μαγαζιού και ότι μας έχει απομείνει.
Ο μαγαζάτορας Θανάσης, ένας λεβεντάνθρωπος, μετά τη αρχική επιφύλαξη μπαίνει στο κέφι -όπως κι εμείς με προεξάρχουσες τις Ντίνα, Φρόσω και Γωγώ- και η κατάσταση εξελίσσεται σχεδόν ανεξέλεγκτα. Κάποια στιγμή αποκαλύπτεται ότι ο Θανάσης υποστηρίζει συγκεκριμένο πολιτικό χώρο (όπως κι οι περισσότεροι από εμάς -καταλαβαίνετε ποιον-) και τότε γίνεται το "σώσε". Έρχονται και συμμετέχουν δυο-τρεις άλλοι χωριανοί, αγοράζουμε εξαιρετικά κάστανα και κάποια στιγμή λέμε να φύγουμε, με προσκλήσεις από τον Θανάση για επόμενες επισκέψεις.
Φυσικά η ανάβαση στο Σουφλί έχει πάει περίπατο και συνεχίζουμε από υπέροχο χωματόδρομο, μέσω του καταφύγιου της Κατούνας, για να φτάσουμε στην Αθήνα κατά τις 22:00 γεμάτοι από εικόνες, εμπειρίες και ικανοποίηση.


__________________________________
Wissen Macht Frei - Η Γνώση Απελευθερώνει

[pankan]

Υ.Γ. Δεν αναρτώ πορεία GPS γιατί η διαδρομή έγινε σχεδόν εξ' ολοκλήρου αυτοσχέδια και δεν έχει νόημα. Βάζω μόνο ένα χάρτη με την πορεία (στο περίπου) της διαδρομής.

Ωραία η διαδρομή σου.
Στέκομαι στη τελευταία κουβέντα σου ότι δεν βάζεις πορεία gps γιατί η διαδρομή σας ήταν αυτοσχέδια.
Και αναρωτιέμαι, γιατί όχι;
Εγώ θα πρότεινα να βάλεις μια προειδοποίηση και να το επισυνάψεις το αρχείο. Έστω κι έτσι κάποιος θα ωφεληθεί.
Μη ξεχνάς ότι το φορουμ δεν θα ισχυριστεί ποτέ ότι έχει την απόλυτα σωστή διαδρομή. Που μπορεί και να την έχει. Το φόρουμ είναι ένα ημερολόγιο καταστρώματος. Και μια διαδρομή μπορεί να δημοσιευθεί ξανά και ξανά από διάφορους χρήστες. Σε διάφορες παραλλαγές.
Ο οδηγός πεδίου είναι το http://www.hellaspath.gr. Εκεί για κάθε διαδρομή υπάρχει μόνο μια αξιόπιστη περιγραφή και ένα αξιόπιστο (κατά το δυνατόν) αρχείο gps. Που μπορεί να προέρχονται από μία ανάβαση, αλλά μπορεί να είναι και συνδυασμός περιγραφών και αρχείων από διάφορες αναβάσεις που έστειλαν διάφορα μέλη. Και που διορθώνεται συνεχώς με αρχεία από νέες αναβάσεις.
Άσχημα θα είναι να μαζευτούν διάφορα αρχεία σαν της διαδρομής σου και στο τέλος να μπορέσουμε να φτιάξουμε συνδυάζοντάς τα ένα αξιόπιστο αρχείο και περιγραφή που θα δημοσιευθούν στο hellaspath;
Αλλά θα ξαναπώ, και ποτέ να μη φτάσει στο hellaspath, γιατί να χαθεί; Έστω κι έτσι.
Δηλαδή τι νομίζεις, καλύτερες είναι οι διαδρομές στο wikiloc;

[lekat]

γειά σου ρε Γιάννη, μπράβο και για τη διαδρομή, μπράβο και γιατι έβαλες μπροστά τη μηχανή να ακολουθήσουν κι άλλοι (καλά μη βάλεις τις φωνές νεκτάριε, εσύ είσαι εκτός ηπειρωτικου φάσματος)