Ένα Αυγό ...τεμπέλικο
Δημοσιεύτηκε: Δευ 12 Σεπ 2016, 16:29
Στα πλαίσια των ετήσιων καλοκαιρινών μας διακοπων που κατά παράδοση τα τελευταία 7 χρόνια τις περνάμε στη Βοβούσα, είπαμε φέτος να ανέβουμε στο ψηλότερο βουνό της περιοχής, το Αυγό (2177).
Αντί όμως να το κάνουμε κανονικά σαν τους ανθρώπους ξεκινώντας μέσα από τη Βοβούσα, και με την εύκολη για όλους δικαιολογία ότι έχουμε μαζί μας παιδιά, αποφασίσαμε να κάνουμε το μεγαλύτερο μέρος με το αυτοκίνητο.
Ο χωματόδρομος στο Αυγό ξεκινάει από το ψηλότερο σημείο της ασφάλτου για το Περιβόλι (στάνη Τίζα), και φτάνει μέχρι πολύ ψηλά, μέχρι μια στάνη λίγο κάτω από τα 1900 μ. Γλυτώνεις 900 μέτρα υψομετρική δηλαδή. Καθόλου λίγο. Τρεις ώρες γεμάτες.
Τα πρόβατα εχουν πια σχεδόν εξαφανιστεί από τα βουνά μας, κι έτσι στα μέσα Αυγούστου τα πάντα ήταν καταπράσινα και το αβόσκητο χορτάρι παχύ-παχύ.
Η διαδρομή (με τα πιτσιρίκια μπροστάρηδες) δεν είναι ούτε μια ώρα. Αν το αυτοκίνητο δεν σας βγάλει μέχρι το τέρμα του δρόμου, άντε να είναι και λίγο παραπάνω.
Στη κορυφή το αστραποκαμένο παρατηρητήριο αντέχει ακόμη. Η θέα στη Βόρεια Πίνδο πολύ όμορφη.
Το ξέρω, θα πρέπει να ντρέπομαι που ανέβηκα μέχρι εκεί πάνω με το αυτοκίνητο. Έχω όμως ανέβει άλλη φορά κανονικά και για τιμωρία μου ανέβηκα φέτος δύο φορές.
Αντί όμως να το κάνουμε κανονικά σαν τους ανθρώπους ξεκινώντας μέσα από τη Βοβούσα, και με την εύκολη για όλους δικαιολογία ότι έχουμε μαζί μας παιδιά, αποφασίσαμε να κάνουμε το μεγαλύτερο μέρος με το αυτοκίνητο.
Ο χωματόδρομος στο Αυγό ξεκινάει από το ψηλότερο σημείο της ασφάλτου για το Περιβόλι (στάνη Τίζα), και φτάνει μέχρι πολύ ψηλά, μέχρι μια στάνη λίγο κάτω από τα 1900 μ. Γλυτώνεις 900 μέτρα υψομετρική δηλαδή. Καθόλου λίγο. Τρεις ώρες γεμάτες.
Τα πρόβατα εχουν πια σχεδόν εξαφανιστεί από τα βουνά μας, κι έτσι στα μέσα Αυγούστου τα πάντα ήταν καταπράσινα και το αβόσκητο χορτάρι παχύ-παχύ.
Η διαδρομή (με τα πιτσιρίκια μπροστάρηδες) δεν είναι ούτε μια ώρα. Αν το αυτοκίνητο δεν σας βγάλει μέχρι το τέρμα του δρόμου, άντε να είναι και λίγο παραπάνω.
Στη κορυφή το αστραποκαμένο παρατηρητήριο αντέχει ακόμη. Η θέα στη Βόρεια Πίνδο πολύ όμορφη.
Το ξέρω, θα πρέπει να ντρέπομαι που ανέβηκα μέχρι εκεί πάνω με το αυτοκίνητο. Έχω όμως ανέβει άλλη φορά κανονικά και για τιμωρία μου ανέβηκα φέτος δύο φορές.
