Αετομηλίτσα - «Γκέσος» - «Περήφανο».

[Μήτρου Τάκης]

Γράμος.
Αετομηλίτσα - «Γκέσος» - «Περήφανο».
Με την Μαρία και τον Στέλιο κυνηγώντας την ηρωική ομάδα της ΔΕΥΑΠ.
Υ/Δ: -63+1004.
Απόσταση: 13,9Χμ., περίπου.
Ώρες Πορείας: 6,5~7 ώρες περίπου χωρίς μεγάλα διαλλείματα. (+300Υ/Δ ΜΑΩ).
Σήμανση: Ελάχιστη έως καθόλου (Σποραδικά μεταλλικοί πάσσαλοι με πινακίδα).
Βαθμός Δυσκολίας: 2.
Νερό στην διαδρομή: Στην αφετηρία, και από πηγές στα αλπικά λιβάδια καλό είναι το καλοκαίρι να έχουμε επαρκή ποσότητα νερού.
Προσοχή: Η χάραξη της διαδρομής στον χάρτη είναι ενδεικτική της κατεύθυνσης και δεν είναι απόλυτα ακριβείς.
Πρόσβαση: Αετομηλίτσα Ιωαννίνων.
Περιγραφή της διαδρομής.
Ξεκινάμε από την πλατεία της Αετομηλίτσας με υψόμετρο 1440Μ (1). Παίρνουμε το καλντερίμι και μετά την βρύση ακολουθούμε παρακλάδι δεξιά με κατεύθυνση ΒΔ, ανηφορίζουμε και στα τελευταία σπίτια του χωριού συναντάμε κεντρικό δρόμο. Ακολουθούμε τον δρόμο με κατεύθυνση Δυτική Δ, περνάμε από αγροικία αριστερά μας με χαρακτηριστικό βράχο που κάνει «Πόρτα» για το βουνό, ακολουθούμε το δρόμο και φτάνουμε σε ποτάμι με χαρακτηριστική ξύλινη πεζογέφυρα (2). Ήμαστε στο «Άσπρο Ποτάμι» σε υψόμετρο 1485Μ, 0,8Χμ., από την Αετομηλίτσα. Περνάμε την γέφυρα συνεχίζουμε στον δρόμο για 200 μετρά περίπου, αφήνουμε τον δρόμο και ανηφορίζουμε στην πλαγιά με κατεύθυνση Δυτική Νοτιοδυτική ΔΝΔ προς το έλατο που δεσπόζει στην πλαγιά, περνάμε το έλατο από αριστερά και συνεχίζουμε σε μονοπάτι ώσπου σε υψόμετρο 1560Μ καταλήγουμε σε δασικό δρόμο επάνω σε στροφή (3). Συνεχίζουμε στον δασικό δρόμο για 200 μέτρα περίπου και πριν από ρεματιά (4), αφήνουμε το δρόμο και ανηφορίζουμε δεξιά με κατεύθυνση Βορειοδυτική ΒΔ σε ράχη ανάμεσα σε έλατα έχοντας την ρεματιά αριστερά. Συνεχίζουμε ανηφορίζοντας και σε υψόμετρο 1660Μ φτάνουμε σε δρόμο τον περνάμε απέναντι και ανηφορίζουμε σε ξέφωτα έχοντας ρεματιά αριστερά και σε υψόμετρο 1720Μ καταλήγουμε σε δρόμο (5). Συνεχίζουμε αριστερά Δυτικά Δ μέχρι ρεματιά όπου αφήνουμε τον δρόμο και ανηφορίζουμε Βόρεια Βορειοδυτικά ΒΒΔ σε ξέφωτο πλάτωμα ακολουθώντας γελαδοστράτα έως σε υψόμετρο 1800Μ όπου ξανασυναντάμε τον δρόμο και τον ακολουθούμε για λίγα μετρά δεξιά και αμέσως παίρνουμε αριστερά φαρδύ μονοπάτι που ανηφορίζει σε πλαγιά ανάμεσα σε θεόρατες οξιές ώσπου βγαίνουμε σε ξέφωτο έχοντας δεξιά στροφή δρόμου (6).
Ήμαστε στην ανατολική πλαγιά της «Γκέσο», σε υψόμετρο 1850Μ, αφού καλύψαμε +410Μ Υ/Δ, διανύσαμε απόσταση 2,7Χμ., σε χρόνο 1 ώρας και 20 λεπτών από την Αετομήλιτσα.
Συνεχίζουμε στον δρόμο με κατεύθυνση Βόρεια Β για 250 μετρά περίπου και αμέσως μετά την δεξιά στροφή αφήνουμε τον δρόμο και ανηφορίζουμε δεξιά σε φαρδιά ράχη με κατεύθυνση Δυτική Νοτιοδυτική ΔΝΔ. Από το σημείο αυτό και μετά ανηφορίζουμε χωρίς κάποια δυσκολία αλλά έντονα στην πλαγιά από γιδόστρατα και χωρίς σήμανση περνάμε από στρούγκα και ανηφορίζουμε έντονα στην πλαγιά, φτάνουμε σε υψόμετρο 1970Μ σε δρόμο (7) έχοντας πλέων τον επιβλητικό κώνο της κορυφής μπροστά. Περνάμε τον δρόμο ανηφορίζοντας σε απότομη κοιλάδα έχοντας βράχια δεξιά, συνεχίζουμε τραβερσάροντας δεξιά φτάνουμε σε ράχη και την ακολουθούμε ώσπου σε υψόμετρο 2080Μ καταλήγουμε σε ομαλή ράχη που κατεβαίνει από την κορυφή που τώρα πλέων την βλέπουμε έχοντας δίπλα αριστερά μας δρόμο. Συνεχίζουμε στην ράχη με Δυτική Δ κατεύθυνση και καταλήγουμε σε κορυφή με μνημείο (8).
Ήμαστε στην κορυφή «Γκέσο», σε υψόμετρο 2163Μ, αφού καλύψαμε +313Μ Υ/Δ, διανύσαμε απόσταση 1,4Χμ., σε χρόνο 1 ώρας από την Αετομήλιτσα.
Συνολικά καλύψαμε +723Μ Υ/Δ, διανύσαμε απόσταση 4,1Χμ., σε χρόνο 2 ωρών και 30 λεπτών από την Αετομήλιτσα.
Από την κορυφή βλέπουμε. Βόρεια την «Περήφανο» που είναι και ο προορισμός μας. Δυτικά την κοιλάδα του Γοργοπόταμου και το Πλικάτι, τις Νότιες πλαγιές της «2520» και της «Περήφανο» με τους επιβλητικούς καταρράκτες. Νότια την κοιλάδα του Σαραντάπορου τον Σμόλικα και την Γκαμήλα. Ανατολικά την Κιάφα την Μαύρη πέτρα την Επάνω και Κάτω Αρένα.
Από την κορυφή κατηφορίζουμε με Βόρεια Β κατεύθυνση σε σέλωμα χαμηλά όπου σε υψόμετρο 2100Μ συναντάμε διασταύρωση τριών μονοπατιών. Παίρνουμε το μονοπάτι που ανηφορίζει ομαλά με Βόρεια Β κατεύθυνση έχοντας δεξιά μας πλαγιά στην συνέχεια σε υψόμετρο 1180Μ φτάνουμε σε λαιμό (9), όπου αξίζει τον κόπο να παρακάμψουμε λίγα μετρά δεξιά μας για να θαυμάσουμε από ψηλά την λεκάνη και την Αλπική Λίμνη της Αετομηλίτσας. Συνεχίζουμε ανηφορίζοντας έχοντας πλαγιά δεξιά και σύντομα σε υψόμετρο 2230Μ φτάνουμε σε δεύτερο λαιμό, έχοντας μπροστά μας την Νότια ράχη που κατεβαίνει από την κορυφή (10). Εδώ έχουμε δυο επιλογές είτε να συνεχίσουμε στο μονοπάτι δεξιά μας (Συνιστάτε), ή να ακολουθήσουμε την ράχη ανηφορίζοντας έντονα από μονοπάτι που πότε γίνετε γιδόστρατα και πότε φαρδαίνει έχοντας αριστερά μας γκρεμούς ώσπου καταλήγουμε σε φαρδιά ράχη και στην συνέχεια σε πλάτωμα στην βάση της κορυφής όπου σε υψόμετρο 2380Μ συναντάμε το μονοπάτι που έρχεται από το διάσελο αριστερά μας. Η παραπάνω διαδρομή παρότι δείχνει εκτεθειμένη είναι αρκετά ασφαλής αλλά απαιτεί εκτός από περισσότερη ένταση στην ανάβαση και σχετική εξοικειώσει σε πορεία σε κόψεις. Ο χρόνος είτε ακολουθήσουμε το κλασικό μονοπάτι είτε την κόψη είναι περίπου ίδιος. Συνεχίζουμε στο μονοπάτι αριστερά μας το οποίο τραβερσάρει την ανατολική πλαγιά της κορυφής και σε υψόμετρο 2340Μ συναντάει διασταύρωση (11). Το μονοπάτι που έρχεται από δεξιά Βορειοανατολικά ΒΑ πηγαίνει στην Κιάφα, μπροστά Δυτικά Δ κατηφορίζει και κυκλώνει την κορυφή και πηγαίνει στην «2520», και δεξιά μας ανηφορίζουμε στην αρχή ομαλά και στην συνέχεια έντονα περνάμε από οχυρώσεις και καταλήγουμε σε κορυφή (12).
Ήμαστε στην κορυφή «Περήφανο», σε υψόμετρο 2444Μ, αφού καλύψαμε -63+344Μ Υ/Δ, διανύσαμε απόσταση 2,85Χμ., σε χρόνο 1 ώρας και 15 λεπτών από την «Γκέσο».
Συνολικά καλύψαμε -63+1004Μ Υ/Δ, διανύσαμε απόσταση 6,95Χμ., σε χρόνο 3 ωρών και 45 λεπτών από την Αετομήλιτσα.
Επιστροφή από την ίδια διαδρομή ή από την διαδρομή URL διάσελο της «Κιάφας».

1 Χάρτης Αέτομηλίτσα Γκέσος Περήφανο.
2 Το Ασπρόρεμα.
3 Η Πεζογέφυρα.
4 Ανηφορίζοντας.
5 Αντιαρματικό της εποχής του 40.

[Μήτρου Τάκης]

6 Ανηφορίζοντας.
7 Κιάφα και Μαύρη Πέτρα.
8 Ο κώνος της Γκέσο.
9 Ανηφορίζοντας. Στο Βάθος η Περήφανο.
10 Το Μνημείο. Άραγε ποιος νίκησε;

[Μήτρου Τάκης]

11 Οι καταρράκτες.
12 Η 2520 στα σύννεφα.
13 Η κοιλάδα του Γοργοπόταμου και το Πλικάτι.
14 Η 2520 από τον Γκέσο.
15 Η Περήφανο στα σύννεφα.

[Μήτρου Τάκης]

16 Η 2520 και οι καταρράκτες.
17 Πανόραμα.
18 Πανόραμα.
19 Τόσον κόπο κάναμε και μια αναμνηστική.
20 Η Αετομηλίτσα και οι Αρένες.

[nektaman]

πανέμορφα μέρη....

Τάκη, αυτό που φαίνεται στην φώτο 4 μπροστα απο τους καταρράκτες είναι καταφύγιο ??

[Μήτρου Τάκης]

πανέμορφα μέρη....

Τάκη, αυτό που φαίνεται στην φώτο 4 μπροστα απο τους καταρράκτες είναι καταφύγιο ??

Όχι στάνη για γελάδια αλλα είναι ολα τα λεφτά.

[ahiako]

Πολύ όμορφο και κατατοπιστικό το άρθρο.
Η εικόνα 5 δείχνει την κεφαλή από την τρομερή αντιαρματική γροθιά Panzer Faust. Χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς μετά το καλοκαίρι του 1942. Μπορούσε να καταστρέψει οποιοδήποτε άρμα σε απόσταση μέχρι και 120 μέτρα. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ρωσικών αρμάτων που καταστράφηκαν, ήταν θύματα PF.
Τώρα για το συγκεκριμένο είναι σίγουρα λάφυρο του ΕΛΑΣ που χρησιμοποιήθηκε στον εμφύλιο. Όχι βέβαια εναντίον αρμάτων αλλά εναντίον οχυρών θέσεων και σπιτιών (πολύ συχνά σε οδομαχίες στην Κόνιτσα, Καρπενήσι κλπ). Η εκπαίδευση δεν ήταν απαιτητική (και μικρά παιδιά μπορούσαν να το χειριστούν). Στη συγκεκριμένη φωτο εικονίζεται η κεφαλή (ελπίζω να έχει εξουδετερωθεί).

[Μήτρου Τάκης]

Στη συγκεκριμένη φωτο εικονίζεται η κεφαλή (ελπίζω να έχει εξουδετερωθεί).

Πολύ κατατοπιστική η αναφορά. Όταν έβγαλα την φωτογραφία θεωρούσα ότι είναι φωτοβολίδα. Αργότερα σε κάποια ταινία είδα ότι ήταν αντιαρματικό. Φυσικά βρέθηκε εκεί επάνω από τις μάχες στον εμφύλιο. Σε ότι αφορά την εξουδετέρωση πιστεύω πως δεν είναι γιατί αν την βρίσκαν θα την μαζεύαν. Εκεί που γίνετε χαμός είναι με τους όλμους.
Και ευκαιρίας δοθείσης, μιας και εισαι γνώστης, θα ζητήσουμε από την Νίκη να ανεβάσει την φωτογραφία από βλήμα τουλάχιστον 50Κg.

[niki_kar]

Ορίστε και το περίφημο βλήμα που συναντήσαμε το 2006 αρκετά μετά την κορυφή Κανελοπούλου πηγαίνοντας για Αετομηλίτσα στο σημείο:
Ν40 19' 48,18''
Ε20 51' 15,18''



Και μερικές δικές μου χειμωνιάτικες από τη διαδρομή που περιγράφει ο Τάκης

[ahiako]

Επειδή η ειδικότητά μου είναι η ιστορία και όχι τόσο τα όπλα, θα ρωτήσω κάποιον από την παρέα μου που μάλλον θα ξέρει να μας πει τι βλήμα είναι αυτό (βληματάρα) και θα το ποστάρω.

[Μήτρου Τάκης]

Και μερικές δικές μου χειμωνιάτικες από τη διαδρομή που περιγράφει ο Τάκης

Τέλια Να κάνουμε τον Γράμο ανάρπαστο.
Και φωτ. για την θέση του Βλήματος που σίγουρα έχει κατηφορίσει.

[nektaman]

ο χειμερινός Γράμμος δείχνει τέλειος, ελπίζω μια μέρα να περπατήσω στα φοβερά αυτά μέρη....

[Οτάνις]

Η εικόνα 5 δείχνει την κεφαλή από την τρομερή αντιαρματική γροθιά Panzer Faust. Χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς μετά το καλοκαίρι του 1942. Μπορούσε να καταστρέψει οποιοδήποτε άρμα σε απόσταση μέχρι και 120 μέτρα. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ρωσικών αρμάτων που καταστράφηκαν, ήταν θύματα PF.
Τώρα για το συγκεκριμένο είναι σίγουρα λάφυρο του ΕΛΑΣ που χρησιμοποιήθηκε στον εμφύλιο. Όχι βέβαια εναντίον αρμάτων αλλά εναντίον οχυρών θέσεων και σπιτιών (πολύ συχνά σε οδομαχίες στην Κόνιτσα, Καρπενήσι κλπ). Η εκπαίδευση δεν ήταν απαιτητική (και μικρά παιδιά μπορούσαν να το χειριστούν). Στη συγκεκριμένη φωτο εικονίζεται η κεφαλή (ελπίζω να έχει εξουδετερωθεί).

Πράγματι, είναι Panzerfaust.
Ήταν απ' τα ελάχιστα βαρέα όπλα των ανταρτών και, γι' αυτόν τον λόγο, χρησιμοποιήθηκε διά πάσαν νόσον (τυπικά, εναντίον οχυρώσεων και πολυβολείων του στρατού, αλλά και κατά προσωπικού).
Οδομαχίες στην Κόνιτσα έγιναν τη μία και μοναδική φορά που οι αντάρτες επιτέθηκαν στην πόλη, στη γνωστή μάχη της Κόνιτσας, που ξεκίνησε τα Χριστούγεννα του 1947 και έληξε καμιά βδομάδα αργότερα χωρίς να καταληφθεί η πόλη. Στην περίπτωση εκείνη, είχαν χρησιμοποιηθεί τα Pf, προκειμένου να διατρηθούν οι τοίχοι των σπιτιών (της Κάτω Κόνιτσας, δλδ του νότιου τμήματος), ώστε να εισχωρήσουν οι πολιορκητές μέσα στην πόλη, πράγμα που έγινε μεν, αλλά λόγω της κάλυψης της πόλης με πυροβολικό και πολυβόλα απ' τον Πρ. Ηλία οι αντάρτες καθηλώθηκαν και μετά την άφιξη ενισχύσεων του στρατού από Γιάννενα και Θεσπρωτία αναγκάστηκαν να αποσυρθούν.
Στην Κόνιτσα έμεινε αμανάτι η δόξα/ρετσινιά της προμάχου αντικομμουνιστικής πόλης και του τόπου-συμβόλου του υπέρ των οσίων της φυλής αγώνος με πρόσθετο bonus ένα άγαλμα της Φρειδερίκης (που αμέσως μετά την λύση της πολιορκίας επισκέφτηκε την πόλη και τις δυνάμεις που την υπερασπίστηκαν μοιράζοντας και αρκετά παράσημα, όπως πρόσταζε η περίσταση), το οποίο απομακρύνθηκε δεκαετίες αργότερα και την άνευ προηγουμένου ενίσχυση και αναβάθμιση των συντηρητικότερων πολιτειακών και ιδεολογικών φορέων, όπως η εκκλησία και ο στρατός, οι οποίες καθόρισαν την κοινωνική ζωή της περιοχής εφεξής. Σταματώ εδώ.

Στο Καρπενήσι, ανάλογο πέσιμο έγινε στην πολιορκία του Γενάρη του '49, η οποία οδήγησε σε κατάληψη της πόλης. Ούτως ή άλλως, όμως, τα pf χρησιμοποιούνταν ευρέως σε κάθε ευκαιρία, γιατί, όπως είπαμε, άλλες δυνατότητες και επιλογές δεν υπήρχαν.

Ένα μεγάλο βλήμα πυροβολικού, ανάλογου όγκου, υπάρχει και στο μονοπάτι προς Περήφανο.
Γενικά, παλαιότερα έβρισκε κανείς ευκολότερα, μεγάλα και καλοδιατηρημένα εμφυλιοπολεμικά σουβενίρ. Πλέον, έχουν λιγοστέψει δραματικά, γιατί, φαίνεται, όποιος ανεβαίνει εννοεί να τυλίγει και κάτι για το σπίτι.

Όσα βρίσκονται σε mainstream μέρη (πχ σε εμφανή σημεία σε συχνά χρησιμοποιούμενα μονοπάτια) λογικά είναι εξουδετερωμένα. Δεν νομίζω να ισχύει το ίδιο για όσα βρίσκονται διάσπαρτα σε δυσπρόσιτες περιοχές (πχ πυκνά δασωμένα πρανή), όπως και με κάποια ναρκοπέδια σε Θεοτόκο, Πατώματα, Κάμενικ, Δάσος Τσομπάνη, Κάντσικο κοκ.
Υπόψιν ότι οι θέσεις των ναρκοπεδίων ενδεικτικά μόνον αναφέρονται σε χάρτες (όπου αυτοί υπάρχουν), γιατί οι νάρκες, μαζί με τα εδάφη που τις φιλοξενούν, κινούνται προς διάφορους προορισμούς ανά τα χρόνια (λόγω εδαφικών αλλοιώσεων από βροχές κλπ).

Άποψή μου, ότι τα πυρομαχικά, αφού εξουδετερωθούν, πρέπει να μένουν στη θέση τους, ως μέρος της ιστορίας του βουνού, το οποίο δεν έχει μόνο φυσική, αλλά και κοινωνική υπόσταση.

[ahiako]

Λοιπόν για το βλήμα που φωτογραφήθηκε η Νίκη.
Οι δυο φίλοι μου που θα έλεγα ότι είναι ειδικοί δεν συμφωνούν αλλά και δεν είναι σίγουροι.
Συμφωνούν ότι προέρχεται από αεροπλάνο (βλέπουν τον κρίκο ανάρτησης στο πάνω μέρος.
Ο ένας λέει ότι μπορεί να είναι και βόμβα (ίσως κάποια πρώιμη ναπάλμ) και ο άλλος ότι είναι τεπόζιτο έξτρα καυσίμων που τα σπιτφάιρ του κυβερνητικού στρατού τα απέρριπταν όταν άδειαζαν.

[Μήτρου Τάκης]

Λοιπόν για το βλήμα που φωτογραφήθηκε η Νίκη.
Οι δυο φίλοι μου που θα έλεγα ότι είναι ειδικοί δεν συμφωνούν αλλά και δεν είναι σίγουροι.
Συμφωνούν ότι προέρχεται από αεροπλάνο (βλέπουν τον κρίκο ανάρτησης στο πάνω μέρος.
Ο ένας λέει ότι μπορεί να είναι και βόμβα (ίσως κάποια πρώιμη ναπάλμ) και ο άλλος ότι είναι τεπόζιτο έξτρα καυσίμων που τα σπιτφάιρ του κυβερνητικού στρατού τα απέρριπταν όταν άδειαζαν.

Θανάση Είναι η δεύτερη φορά που αναφέρετε ως ναπάλμ, αλλα και αυτός που μου το είπε είχε αμφιβολίες.