ΔΟΛΟΜΙΤΕΣ: ODLES/GEISLER group- PICCOLΑ FURCHETTA

[ALPHAKAPPA]

Μια ιστορία από ένα 48άωρο στους Δολομίτες :
To περασμένο καλοκαίρι βρισκόμουν με group συλλόγου στους Δολομίτες. Το πρόγραμμα ακολουθούσε την διαδρομή της ALTA VIA 2, του “ψηλού δρόμου” των Δολομιτών. Δηλαδή σηματοδοτημένα μονοπάτια με πάμπολες via ferrata και αρκετές τριχίλιαρες κορφές. Συμμετείχα στο μισό πρόγραμμα και με ελευθερία να κινηθώ ανεξάρτητα κάποιες μέρες (με έγγραφη ανάληψη ευθύνης δεκτή απ τον σύλλογο)
Ένα από τα ανεξάρτητα αυτά ήταν η ανάβαση στην κορφή Piccolα Furchetta του συγκροτήματος των ODLES/GEISLER στο νότιο Τυρόλο.
Την 3η μέρα της διάσχισης ξεκινήσαμε το group από το καταφύγιο Sshatzerhuette (φωτο 1) πάνω στην AV2 με στόχο το διάσελο Forchella di Putia 2357m. Λίγο πριν, αποκόπηκα απ το group για να ακολουθήσω το δικό μου πρόγραμμα. Ανέβηκα την via ferrata (φωτο 2) προς την κορφή Sass de Putia(2875m, φωτο 3). Κατέβηκα με κατεύθυνση (φωτο 4) το καταφύγιο Genova κάνοντας εκεί στάση για φαγητό. Μετά πήρα το μονοπάτι 4 προς το διάσελο de la Roa (φωτο 5) μια διαδρομή με εκπληκτική θέα (φωτο 6) στην πίσω μεριά των ODLES. Πριν το διάσελο έκανα δεξιά στο μονοπάτι 13 (φωτο 7)που ανέβαινε δύσκολα -με σχεδόν ανύπαρκτη σήμανση- την άγρια βραχώδη πλαγιά προς το πέρασμα Mod dal Ega. Λίγο πρι φτάσω εκεί ο καιρός έκλεισε και πήγαινα στα τυφλά. Κατέβηκα την απότομη σάρα προς την χαράδρα Val dal Ega και βρήκα μέσα στο σύννεφο ένα ίσιωμα. Ήδη ψιλόβρεχε. Βρήκα ένα κούκο και έστησα το νάυλον (φωτο 8 ) λίγο πριν νυχτώσει. Χώθηκα μέσα ενώ άρχιζε η καταιγίδα. Πέρασα το βράδυ άυπνος κάτω από δυνατή βροχή με φλας και ομοβροντίες κεραυνών. Πριν χαράξει ο καιρός ηρέμησε. Όταν ξημέρωσε είδα το μέρος όπου βρισκόμουν (φωτο 9). Άφησα εκεί τα μισά πράγματα (για να τα πάρω στην επιστροφή) και ξεκίνησα την ανάβαση της χαράδρωσης προς τις σάρες ψηλά (φωτο 10 κοιτώντας προς τα πίσω). Έφθασα στο πέρασμα πόρτα δίπλα στην κορφή Odla de Valdusa 2936m (φωτο 10α), όπου αντίκρυσα το χάος από πίσω και την κορφή του Sass Rigais 3025m (φωτο 11) στην απέναντι. Την ίδια στιγμή είδα και το ξεκομένο σπασμένο “σαμάρι”(φωτο 12) προς την κορφή της Piccolα Furchetta... Φαινόταν να αιωρείται στον αέρα. Παντού κάθετα γύρω του θεόσαθρα, ξεκομένο...κάτι το ασύληπτο. Έφτασα στην βάση του και καβάλησα "στον αέρα" το σαμάρι. Δεν είχα ξαναβρεθεί σε τέτοια σαθρίλα. Σπασμένα όλα και τριμένα. Ανέβαινα όπως με πήγαινε και σύμφωνα με την εμπειρία. Περάσματα μόνο μέχρι 4ου βαθμού αλλά πολύ εκτεθειμένα σε υγρό σπασμένο πεδίο(φωτο 13, κοιτάζοντας την ανάβαση). Είχα στόχο να ανέβω στην προκορφή (Piccola) και μετά να κάνω από πίσω τραβέρσα στα γκρέμια προς την Grand Furchetta 3025m (μια διαδρομή που είχα εντοπίσει από μακρυνές φωτο στο internet και φαινόταν να γίνεται). Έφθασα στην Piccolα 3010m (φωτο 14) και αντίκρυσα την Grand (φωτο 15) και είχα την αίσθηση ότι πέταγα. Ένα βαθύ χάσμα τις χώριζε. Η θέα των Δολομιτικών κορφών και το χάος από κάτω μοναδικές εικόνες(φωτο 16,17,18). Καθώς ετοιμαζόμουν για την τραβέρσα πρόσεξα κάτι σύννεφα να ανεβαίνουν γοργά απ την χαράδρα Αμέσως συνειδητοποίησα ότι αν ο καιρός με έκλεινε θα είχα πρόβλημα επιστροφής καθώς το πράγμα θα γινόταν πολύ επικίνδυνο. Και έπρεπε το ίδιο βράδυ να ξανά έβρισκα τους υπόλοιπους του group στο καταφύγιο Puez αρκετά μακριά, αλλιώς θα έχανα το πρόγραμμα της ομάδας. Έτσι αποφάσισα να επιστρέψω. Κατέβηκα τις σάρες στην χαράδρωση μέχρι την Val dal Ega όπου μάζεψα τα πράγματα μου και ανέβηκα από το πέρασμα ανάμεσα στα βράχια για να πέσω από πίσω. Το μονοπάτι με θέα (φωτο 19) με κατέβασε στην AV2 και συνέχισα πάνω της (φωτο 20) προς το διάσελο Del la Roa. Από κει γύρισα αριστερά σε ζωνάρια κάτω απ την κορφή Duleda 2909m και ανέβηκα από via ferrata σε πέρασμα στην βάση της κορφής. Κοιτάζοντας πίσω και απέναντι τα ODLES, είδα το “σαμάρι” που είχα ανεβεί νωρίτερα (φωτο 21). Ανέβηκα στην εύκολη Duleda και κατόπιν συνέχισα πάνω στην AV2 μέχρι το καταφύγιο Puez όπου συνάντησα τους άλλους το απόγευμα...
ΦΩΤΟ :
https://drive.google.com/drive/folders/ ... sp=sharing

[nektaman]

τούμπανο....και αυτό το αντισκηνάκι πολύ μου αρέσει..ανοικτό bivi το εχεις πει νομίζω.