Απολαύστε τα…
Σταμούλης Κωνσταντίνος
Προπονητής ποδηλασίας ΕΟΣ Αχαρνών
Με αφορμή την προσπάθεια του Βασίλη Χορτομάρη
από τις Σέρρες για την ανάπτυξη του αθλήματος του
προσανατολισμού στην Ελλάδα θα κάνω μια μικρή
αναδρομή στην πρώτη οργανωμένη αγωνιστική
ομαδική αποστολή σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα
Προσανατολισμού.
Από τις 10 – 20 Αυγούστου του 2011 έγινε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Προσανατολισμού στο Chambery της Γαλλίας, στο χιονοδρομικό θέρετρο της Σαβοΐας. Η Διεθνής Ομοσπονδία για την ανάπτυξη του αθλήματος προσκάλεσε και την Ελλάδα, μέσω του καθηγητή των ΤΕΦAΑ Σερρών Κουκουρή Κων/νου.
Η εμπειρία σε αγωνιστικό επίπεδο στον προσανατολισμό ήταν μόνο από αγώνες περιπέτειας που γίνονταν στην Ελλάδα και περιλάμβαναν μια διαδοχή αθλημάτων μεταξύ αυτών και προσανατολισμό με τρέξιμο και ποδήλατο. Αυτή ήταν και η αιτία που οι αθλητές Καλογερόπουλος Γρηγόρης, Καμπουρόπουλος Αλέξης και Σταμούλης Κων/νος - και οι τρεις προέρχονται από αγώνες περιπέτειας, με αρκετές εμπειρίες σε αγώνες ποδηλασίας και τρεξίματος βουνού - επιλέχθηκαν να επανδρώσουν την ελληνική αποστολή. Μαζί τους ο νεαρός 13 χρονος αθλητής στίβου Σταμούλης Γεώργιος. Συνοδός της αποστολής ήταν ο Πέτρος Στεφανής, μέλος του συλλόγου προσανατολισμού.
Τα αγωνίσματα που περιλάμβανε το πρόγραμμα ήταν : 3km, 9km με 11 και 23 σημεία ελέγχου, προσανατολισμός σε πόλη (sprint), σκυταλοδρομία (Relay) και αγώνες open. Συμμετείχαν 478 αθλητές από 52 χώρες και περίπου 5000 στους open.
Οι πρώτες ημέρες αφορούσαν σε θεωρητικές και πρακτικές ενημερώσεις. Στα πλαίσια της γνωριμίας με το άθλημα πραγματοποιήθηκαν δοκιμαστικοί αγώνες προσανατολισμού άνευ συναγωνισμού με έμπειρους αθλητές και εξοικείωση με τον χάρτη στο πεδίο, επεξήγηση για τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμού του ακριβούς σημείου ελέγχου, κανονισμοί και εξοπλισμός που χρησιμοποιείται από τους αθλητές για να πραγματοποιούν με ασφάλεια και ταχύτητα τον αγώνα. Όλα αυτά αποτελούσαν σημαντικά εφόδια για εμάς, αφού οι εμπειρίες μας ήταν περιορισμένες.
Και ήρθαν οι αγώνες… Αυτοί έγιναν στο χιονοδρομικό κέντρο. Το αζιμούθιο για να κινηθούμε από σημείο σε σημείο θα έλεγα ότι ήταν κάτι σχετικά εύκολο. Στη συνέχεια όμως χρειάζονταν ιδιαίτερες γνώσεις πεδίου, εμπειρία αγώνων, ταχύτητα, φαντασία, και εξοικείωση με τα σύμβολα του χάρτη. Εκτός όμως από αυτά και οι εναλλαγές στο πεδίο είχαν σαν συνέπεια να καθυστερούμε αρκετά λόγω φυσικής κατάστασης. Σχεδόν στο σύνολο των αγώνων που συμμετείχαμε παρά τις προσπάθειες που κάναμε τα σημεία ελέγχου ήταν δύσκολα και απαιτητικά να τα ανακαλύψουμε για να συνεχίσουμε στο επόμενο. Η πορεία και η ταχύτητα από το ανεβοκατέβασμα των διαδρομών μας εξουθένωνε. Ακόμα και όταν βρισκόμασταν με άλλους αθλητές σε μια περιοχή λίγο μεγαλύτερη από ένα γήπεδο μπάσκετ το να ανακαλύψουμε το σημείο ελέγχου ήταν κάτι σαν γρίφος. Τότε έπρεπε να πάρουμε άμεσα μια απόφαση αν θα το ψάχναμε ή θα το αφήναμε.
Οι περιοχές που γίνονταν οι αγώνες ήταν φυσικά άγνωστες για το σύνολο των αθλητών. Οι εκκινήσεις ήταν ατομικές, οι διαδρομές στήνονταν την ημέρα του αγώνα και το σύνολο των αθλητών δεν γνώριζε την περιοχή. Στην αρχή του αγώνα αφού παίρναμε το αζιμούθιο , συνεχίζαμε σαν να κάναμε ένα συνεχή ιντερβαλ σε κομμάτια ανηφορικά και κατηφορικά. Κατά την εξέλιξη του αγώνα λόγω απειρίας έπρεπε να ελέγχουμε τον χάρτη και τα σύμβολα. Η φυσική κατάσταση ήταν ένα ατού για τους αγωνιζόμενους και αυτό γιατί σε μια προθέρμανση με ανοίγματα 100 με 150 μέτρα βρεθήκαμε μαζί με αθλήτριες από Σουηδία και Νορβηγία, που είναι οι πρωταγωνιστές στο άθλημα, και καταλάβαμε τι σημαίνει να πηγαίνεις σφαίρα και να μην πιάνεσαι.
Τα σημεία ελέγχονταν ηλεκτρονικά και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα με το που τερμάτιζε κάποιος να γνωρίζει πόσα σημεία ελέγχου έχει βρει, τον συνολικό χρόνο και την κατάταξή του με τη λήξη του αγώνα. Οι πρώτοι αθλητές είχαν μαζί τους συσκευές εντοπισμού. Έτσι λοιπόν οι θεατές μπορούσαν να παρακολουθήσουν την εξέλιξη του αγώνα από μεγάλη γιγαντοοθόνη. Την τελευταία ημέρα- λόγω μη πρόκρισης βεβαίως - παρακολουθήσαμε τον τελικό αγώνα από τις γιγαντοοθόνες με τους καλύτερους αθλητές να κινούνται με απίστευτη ακρίβεια σχηματίζοντας ευθείες μεταξύ των σημείων παρά τις εναλλαγές και τα εμπόδια του πεδίου, η δε ταχύτητά τους ήταν δρομική.
Την μεγαλύτερη απήχηση είχε ο αγώνας που πραγματοποιήθηκε μέσα στην πόλη. Η διαδρομή περιλάμβανε πεζόδρομους και κτίρια. Διάσπαρτοι αθλητές με πυξίδα και χάρτη για 5 ώρες σχεδόν στριφογύριζαν συνεχώς. Εμείς και πάλι???
Η μεγάλη έκπληξη ήταν την τελευταία μέρα των αγώνων όπου πραγματοποιήθηκε ο open αγώνας προσανατολισμού με τις συμμετοχές να ξεπερνούν τα 5.000 άτομα. Μικροί και μεγάλοι στο τρέξε, ψάξε, βρες και η περιοχή γύρω από το χιονοδρομικό κέντρο βούλιαξε από κόσμο. Λογικό βέβαια αφού στην Ευρώπη ο προσανατολισμός είναι διαδεδομένο άθλημα. Ήταν η ώρα να βγει στο τερέν και ο μικρός της παρέας, ο Σταμούλης Γιώργος. Αυτός στάθηκε πιο τυχερός από τους υπόλοιπους της ομάδας. Βρήκε όλα τα σημεία. Ήταν η τύχη του πρωτάρη; Οι μικρότεροι μαθαίνουν ευκολότερα; Ή βοήθησαν οι χιλιάδες έμπειροι συναγωνιζόμενοί του;
Ο εξοπλισμός των αθλητών προσανατολισμού είναι εξειδικευμένος: πυξίδες με μεγεθυντικό φακό άμεσης και σταθερής κατεύθυνσης, ειδικές θήκες για τις καρτέλες και χάρτη, εξοπλισμός ένδυσης, κάλτσες ή γκέτες με επικαλαμίδες και ειδικά παπούτσια ανάλογα με το τερέν. Η διαφορά μεταξύ των πρώτων κρίνεται στην λεπτομέρεια, όπως είναι ο εξοπλισμός.
Η διεθνής αυτή εμπειρία μας έδειξε ότι όπως και κάθε άλλο άθλημα, ο προσανατολισμός σε παγκόσμιο επίπεδο έχει υψηλές απαιτήσεις και πρέπει να αφιερώσει κάποιος χρόνο και να έχει συμμετοχές σε διεθνείς αγώνες για να μπορεί να συναγωνιστεί τους κορυφαίους αθλητές. Από την άλλη πλευρά είναι ένα συναρπαστικό και ενδιαφέρον αγώνισμα που μέσα από αυτό μπορεί κάποιος να βελτιώσει τη φυσική κατάστασή του, να μάθει να κινείται σε οποιαδήποτε πεδίο φυσικό ή αστικό με τη χρήση χάρτη, να οξύνει την παρατηρητικότητά του, να λαμβάνει τις σωστές αποφάσεις σε κρίσιμες στιγμές και να διαχειρίζεται το χρόνο. Επιπλέον είναι ένας ιδανικός τρόπος για την ανάδειξη περιοχών με ιδιαίτερο φυσικό ή αστικό – ανθρωπογενές περιβάλλον.
Οι Περιφέρειες μπορούν να αξιοποιήσουν το άθλημα του προσανατολισμού ως μια εναλλακτική μορφή τουρισμού, μιας και ο προσανατολισμός είναι δημοφιλής στους τουρίστες του εξωτερικού.
Σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη του αθλήματος στην Ελλάδα χρειάζονται οι διοργανωτές και οι αθλητές. Οι διοργανωτές θα πρέπει να φροντίσουν για την κατασκευή χάρτη της περιοχής από ειδικούς γεωγράφους - χαρτογράφους και για τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Από την πλευρά τους οι αθλητές χρειάζονται εξοικείωση με τους χάρτες και τα πεδία και προπόνηση. Απαραίτητη είναι η συμμετοχή σε εγχώριες και διεθνείς συναντήσεις.
Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να βρείτε εδώ
https://www.facebook.com/OClubSiris/pos ... ?__tn__=-R
- Η ελληνική αποστολή στην τελετή έναρξης
- Ο Κωνσταντίνος Σταμούλης εν δράσει...
- Η γιορτή στο Chambery
- Ο Κωνσταντίνος Σταμούλης εν δράσει...
- Ο Αλέξανδρος Καμπουρόπουλος στον αγώνα sprint
- Ο Κωνσταντίνος Σταμούλης εν δράσει...
- Ο Γρηγόρης Καλογερόπουλος λίγο πριν την εκκίνηση...
- Ο Κωνσταντίνος Σταμούλης εν δράσει...
- Ο Κωνσταντίνος Σταμούλης εν δράσει...