Κρήτη, πολιτικά.

[kyro]

Κανονικά θα έπρεπε να το γράψω στην κατηγορία "extreme δραστηριότητες" αλλά δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στο forum, οπότε το ανεβάζω εδώ.
Έχουμε κάνει διάφορα στην φύση που άλλοι καναπεδίσιοι τα βλέπουν μόνο στα ντοκυμαντέρ. Οι διανυκτερεύσεις είναι πάντα ένα ιδιαίτερο κομμάτι της κάθε ιστορίας. Εντάξει, το να κοιμηθούμε σε σκηνή σχεδόν εννοείται. Η σκηνή στο βουνό, είναι κάτι λογικό. Το να βρέξει, αν παράλληλα δεν έχεις απλώσει τραχανά απ΄έξω είναι ΟΚ. Αν πιάσει καταιγίδα, δεν θα'ναι πρώτη φορά. Το χαλάζι δεν μας τρομάζει, το πολύ πολύ να μας ξυπνήσει. Το χιόνι κρατάει δροσιά.

Καλά όλα αυτά, αλλά τώρα πήγαινα για κάτι το διαφορετικό, κάτι το πρωτόγνωρο. Και το φοβόμουν, είναι η αλήθεια. Δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω. Εκδρομή στην Κρήτη με όλες τις διανυκτερεύσεις σε ξεν@δοχείο. Μπρρρ.

Η πρόταση ήρθε από παρέα πολιτών, έχοντας ένα πολύ καλό (οικονομικό) πακέτο προσφοράς από σύλλογο εργαζομένων. Χανιά και "τριγύρω", ελεύθερο πρόγραμμα και δεν είχα κανονήσει τίποτα για το 3ήμερο του Αγίου Πνεύματος. Είπα να το ρισκάρω αφού Χανιά είχα κατέβει μόνο με τον ΑΟΣ (Ομαλός, Καταφύγειο, Λευκά Όρη, Σαμαριά) δηλαδή δεν είδα τίποτα.

Ένα 24λιτρο σακίδιο και μια ομπρέλα στο χέρι ήταν αρκετά και δεν καταλαβαίνω τι είχαν βάλει οι υπόλοιποι στα 50άρια και 70άρια τρόλλευ. Και τι θα κάναμε στο "ελεύθερο πρόγραμμα"; Έπρεπε να βρω πληροφορίες αλλιώς θα ήμουν ανασφάλιστος απέναντι στις πολιτικές ορέξεις της παρέας, free solo. Εδώ το παιχνίδι καθάρισε ο δικός μας nektaman. Δεν είχαμε ξαναμιλήσει αλλά κατάλαβε τον κίνδυνο που διέτρεχα και με χαρά μου έδωσε προτάσεις και ιδέες για μπάνιο και διασκέδαση. Μάλιστα θα ερχόταν και για διάσωση αν κάτι πήγαινε στραβά και εγκλωβιζόμουν σε κάποια ταβέρνα ή αντίστοιχα επικίνδυνο μέρος για παρατεταμένο χρόνο. Τον ευχαριστώ.

Τελικά επέζησα. Άντεξα, γιατί οι ορειβάτες είναι σκληρά καρύδια. Όποιος θέλει να τολμήσει κάτι αντίστοιχο συνιστώ την παρακολούθηση σχολής Αρχαρίων Τουριστών.

Για την ιστορία, η ΑΝΕΚ με τον φρέσκο Έλυρο μας πήγε και μας έφερε μια χαρά. Το πλοίο έχει πολλές θέσεις για να στρώσεις υπόστρωμα και να απολαύσεις τον ύπνο σου. Το πλήρωμα δεν γκρίνιαξε αλλά είχε και γεμάτες καμπίνες, ίσως παίζει και αυτό τον ρόλο του.
Το Κρήτη Hotel είναι σε καλό σημείο στην παλιά πόλη, με πολύ ευγενικό προσωπικό, είναι παλιό αλλά μοιάζει νεότερο αρκετών καταφυγίων.
Απο παραλίες είδαμε αυτή στο Κουμ Καπί (ανάγκης), την νεανική φασαριώζικη της Αγία Μαρίνας, την μαγευτική εξωτική του Ελαφονησίου που όμως πρέπει να είσαι βατράχι για να μην πατώνεις πριν συμπληρώσεις μισή ώρα πεζοπορίας, και την δημοφιλή στην Φαλασαρνα. Για το βράδυ, παλιό λιμάνι, γενικά σύγχρονη διασκέδαση.

Καλά ήταν, πλάκα είχε.
Πάω να τινάξω τον εξοπλισμό μου από την άμμο.

[kyro]

και άλλες φωτογραφίες...

[GLA]

Έπρεπε να πάρετε μαζί σας και τον pankan, για να τον <εκπαιδεύσετε> στη θάλασσα.

[nektaman]

Αντώνη χάρηκα πολύ για την (απο κοντά) γνωριμία και ελπίζω να ξαναβρεθούμε σε βουνό την επόμενη φορά (εκτός κρήτης κατά προτίμηση)... και επίσης χάρηκα που το ευχαριστηθήκατε γιατί τα χρειαζόμαστε αυτά τα διαλλειματάκια γενικώς, καλά ταξίδια εύχομαι πάντα...

[pankan]

Έπρεπε να πάρετε μαζί σας και τον pankan, για να τον <εκπαιδεύσετε> στη θάλασσα.

Δε ντρέπεσαι να διαδίδεις ανακρίβειες για μένα.
Και για να μη λέτε ότι δεν πάω (ή δεν με πάνε) στη θάλασσα να σου πω ότι στα Φαλάσαρνα έχω κολυμπήσει κι εγώ. Ελπίζω ο κυρο να μην ήπιε από τη δροσερή πηγή στο μονοπάτι κάτω από μια ταβέρνα, γιατί αυτό που τρέχει μπορεί να μοιάζει με νερό αλλά στη πραγματικότητα είναι ένα χαρμάνι λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. Δυστυχώς και η θάλασσα δεν θα πρέπει να πηγαίνει πίσω. Μακριά από τέτοια μέρη.

[GLA]

Kyro έπρεπε να πάτε οπωσδήποτε στο Μπάλο που μοιάζει με το Ελαφονήσι αλλά είναι πιο όμορφο.
Εάν πηγαίνατε στο Μπάλο με καραβάκι, θα σας πήγαιναν και στο κάστρο της Γραμβούσας και θα βλέπατε και όλη την ακτογραμμή που έχεις περίεργους γεωλογικούς σχηματισμούς.

Για τους σκληροπυρηνικούς της θάλασσας, υπάρχουν και μέρη όπως π.χ. η Γαύδος, τα Αντικύθηρα ή και νησάκια χωρίς καθόλου κατοίκους.

[kyro]

Ναι Νεκτάριε στο βουνό την επόμενη φορά. Σ'ένα Ταύγετο ας πούμε...

Ευτυχώς δεν ήπιαμε τίποτα περίεργο. Και δεν υπήρχε περίπτωση να βρούμε την πηγή γιατί σε εκείνο το σχήμα η λέξη "μονοπάτι" ήταν απαγορευμένη. Ή θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον 2 λωρίδες ανα κατεύθυνση με ενδιάμεση μπαριέρα για να το συζητήσουν.

Στην Φαλάσαρνα πήγαμε την τελευταία μέρα με πούλμαν της οργάνωσης. Είχαν κανονήσει το "ξενοδ@χείο - παραλία - λιμάνι" και δεν μπορούσαμε να ξεφύγουμε προς Μπάλο. Επίσης δεν πολυ-έλεγε να πάμε μία από τις δύο προηγούμενες ελεύθερες ημέρες αφού θα πηγαίναμε προς τα εκεί την τρίτη.

Μπάλος και Κεδρόδασος για την επόμενη φορά. Με διαφορετική ομάδα αυστηρά.