Προβλήματα μέσης και ορεινή πεζοπορία

[High_Land]

Πάνω που πήρα φόρα και άρχισα συχνότερες και δυσκολότερες αναβάσεις, με θυμήθηκε ένας φίλος από τα παλιά.
Η εγχειρισμένη πριν από 12 χρόνια για δισκοκήλη μέση μου αποφάσισε να πετάξει ακόμα ένα κομματάκι δίσκου.
Πόνος στο πόδι, μούδιασμα και ψυχολογία στα τάρταρα. Και τώρα τί????
Δεν θα ξανανέβω στα βουνά? Κάνει ζημία στη μέση η συγκεκριμμένη δραστηριότητα?
Μα 5 χρόνια που ασχολούμαι δεν μου έδειξε το παραμικρό!!
Πάω να σκάσω. Έχει κανείς σχετική εμπειρία??
Άντε βοηθείστε γιατί θα ..... θέλω να ξαναπάρω τα βουνά

[yannisdelta]

Δεν υπάρχει ορειβάτης που να μην πάσχει από τη μέση ή τα γόνατα ή ακόμα χειρότερα κι απ΄τα δύο. Σε πρώτη φάση κάνε κράτει, βοήθησε με τίποτα αλοιφές φυσιοθεραπίες κλπ. Σε δεύτερη φάση ξεκίνα να κάνεις ενδυνάμωση κορμού (κοιλιακούς - ραχιαίους) και ξαναμπες στο "άθλημα" με ήπιες στην αρχή διαδρομές.
Α και μάθε να ζεις μ' αυτό.........

[vasilis]

Θα συμφωνήσω με το Γιάννη...

[kyro]

παράλληλα κάνε του Ρέικι ή Pranic healing. Όσο καιρό θα το προσέχεις και δεν θα λυσάς στο βουνό μπορείς μάθεις και να ασχοληθείς με τέτοιες τεχνικές.

[pankan]

Τη πρώτη ζώνη μέσης την αγόρασα πριν από πολλά πολλά χρόνια, όταν ήμουν 12 χρονών. Συνήθισα λοιπόν νωρίς να πονάω οπότε δεν δίνω σημασία.
Όταν κάποτε μου την έπεσε ένας γιατρός να κάνω εγχείρηση με έπιασε και μένα απελπισία είναι η αλήθεια. Με συγκράτησαν οι φίλοι, ένας γέρος ποδηλάτης που μου είπε ότι αυτός όταν πέφτει στο κραβάτι μαγκώνουν όλα του αλλά παρόλα αυτά έκανε χιλιόμετρα και χιλιόμετρα ( ), και ένας γιατρός που μου είπε ότι αφού δεν έχω σοβαρά συμπτώματα δεν χρειάζομαι εγχείρηση και θα μου περάσουν όλα. Παρότι η μαγνητική μου ήταν το μαύρο της το χάλι και το χέρι μου δεν το ένιωθα από το μούδιασμα.
Τα βουνά πάντως δεν τα σταμάτησα. Έχω διαπιστώσει ότι το σακκίδιο με ...ισιώνει. Το ίδιο και το ποδήλατο. Μπορεί να είμαι εντελώς πιασμένος, όταν βάλω σακκίδιο ...συνέρχομαι. Ευτυχώς ποτέ δεν μου άρεσε το τρέξιμο γιατί πράγματι το γκάπα γκούπα μόνο κακό κάνει ακόμη και σε μια καλή μέση. Εννοείται βέβαια ότι είμαι 3-4 πόντους πιό κοντός απ' ότι όταν ήμουν 20 χρονών. Και η μαγνητική μου πια είναι ολόκληρη διατριβή. Και είναι η αλήθεια ότι τελευταία που τα βουνά τα βλέπω από μακριά, η μέση με θυμάται συχνότερα.
Όπως θα ξέρεις κι εσύ, η "μέση" εμφανίζεται απροσδόκητα και κάνει το κύκλο της. Εκεί που είσαι μια χαρά και κουβαλάς τσουβάλια και σκάβεις τα χωράφια, σκύβεις μια μέρα εκεί που κάνεις μπάνιο σου για να πιάσεις το σαπούνι, και ...μένεις εκεί. Δεν έχεις και πολλά να κάνεις από το να περιμένεις να περάσει μόνο του. Να κάνει το κύκλο του. Και θα τον κάνει σίγουρα. Δεν έχω συναντήσει ούτε έναν με προβλήματα μέσης που να μην είναι όπως στα λέω. Αν εκεί που είσαι στο χοντρό το πόνο πειστείς να κάνεις εγχείρηση, τη πάτησες.
Κατά την ...επιστημονική μου γνώμη πάρε ένα βολταρέν, το πολύ πολύ πήγαινε σε ένα χειροπράκτη και μην ακούς κανένα που θα σου πει να μην ανεβαίνεις στα βουνά.

ΥΓ Με τις μέσες ασχολούνται τόσο οι νευροχειρούργοι όσο και οι ορθοπεδικοί. Μου λένε ότι οι πρώτοι έχουν μέσα στη κουλτούρα τους το μαχαίρι, ενώ οι δεύτεροι πιό συντηρητικές προσεγγίσεις. Στη περίπτωση μου πάντως αυτό επιβεβαιώθηκε.

[nektaman]

εγώ πάλι νομίζω ότι ένα γυμνασμένο σώμα είναι η καλύτερη λύση στο πρόβλημα που κουβεντιαζουμε, όσο περισσότερη η μυίκη δύναμη τόσο λιγότερο το φορτίο που καταπονεί τον σκελετό μας. Υπέφερα χρόνια απο πόνους στα γόνατα πριν ξεκινήσω το βουνό που κρατούσαν μήνες και με έκαναν και κοιμόμουν με μαξιλάρια ανάμεσα στα πόδια. Προκειμένου να καταφέρω να ασχοληθώ με την ορειβασία αρχισα να γυμνάζω τα πόδια αεροβικά, ποδήλατο και πολύ ήπιο περπάτημα ολοένα και ποιό έντονα και απο ένα σημείο και μετά έπαψε να υπάρχει πλέον πόνος,7 χρόνια τώρα τα πόδια μου δεν με έχουν ενοχλήσει, και ας έχω κακοποιημένους μηνίσκους .
Τελευταία άρχισαν τα προβλήματα με την μέση, (άμα γεράσει ο ανθρώπος !!!), υποψιάζομαι περισσότερο το καταχτύπημα απο τις λακκούβες με το ποδήλατο και λιγότερο το βουνό. Οπως και να έχει νομίζω ότι το σώμα μου στέλνει ένα σήμα : "Mάγκα, ήρθε η ώρα να γυμναστείς απο την μέση και επάνω"....

[geohnit]

Γρήγορη ανάρρωση σου εύχομαι Χρήστο!!!!!!!!!!!!!

[pankan]

"Mάγκα, ήρθε η ώρα να γυμναστείς απο την μέση και επάνω"....

Εννοείται πως όταν ο πόνος κάνει το κύκλο του και περάσει, αρχίζεις γυμναστική.
Κοιλιακούς και ραχιαίους (γιά ισσοροπία). Αλλά προσοχή στις ασκήσεις. Τα ροκανίσματα και οι υπερεκτάσεις κατηγορούνται πιά ότι δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που φτιάχνουν. Ψάξτο, υπάρχουν σύγχρονες ασκήσεις που θα σου χτίσουν μέση σίδερο. Αν δεν βαριέσαι βέβαια.

[High_Land]

Παιδιά σας ευχαριστώ όλους για τις συμβουλές σας, πραγματικά πήρα κουράγιο απ΄αυτά που γράψατε.

Ισως να είμαι λίγο παραπάνω φοβισμένος από ότι χρειάζεται άλλα το ένα μου πόδι του έχω προκαλέσει μόνιμη ζημία ακριβώς γιατί είχα αργήσει να κάνω την εγχείρηση πριν 12 χρόνια.
Τώρα έχει φύγει πάλι ένα τμήμα τουδίσκου και χθες αποφασίσαμε με τον γιατρό μου να προχωρήσουμε συντηρητικα για κάποιο διάστημα όπως ακριβώς μου λέτε και εσείς και σταδιακά να ξαναμπώ αν όλα πάνε καλά στις δραστηριότητές μου. Οι συμβουλές είναι αυτές που αναφέρατε, περπάτημα, κοιλιακούς ραχιαίους αλλά με προσοχή.
Πάντως στην αρχή πανικοβλήθηκα, φοβήθηκα ότι δεν θα ξαναμπορέσω να είμαι όπως πριν.
Και εδώ κατάλαβα πόσο σημαντικό ρόλο παίζει πλέον η ορειβασία στην ζωή μου.
Δεν μπορούσα να υποφέρω την σκέψη ότι δεν θα ξαναανέβω σε βουνό (τις πρώτες μέρες κυριολεκτικτά έσερνα το ποδι μου).
Anyway ανέκτησα το θάρρος μου και με υπομονή και υπομονή πιστεύω πως τα καλύτερα είναι μπροστά

[capricorn]

Αχ.... ..Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής...

[Teobe!]

Να παραθέσω και εγώ τη δική μου πείρα...

α. Κάμποσους Δεκέμβρηδες πριν πόνος και σπαραγμός στο γνωστό σημείο. Είχα ήδη μπει στο τρυπάκι για την Σχολή Αρχαρίων. Είχα φτάσει τα 96,5 κιλά, δούλευα σαν τρελός σερβιτόρος (δουλειά που σκίζει μέση, σπονδυλική στήλη και γενικά κορμό υποψήφια για όσκαρ...) και είχα κλείσει 6 μήνες με παπί με αναρτήσεις για τα μπάζα...

- Γιατρός: ξάπλωσε, κόψε το παπί, κόψε τη δουλειά (!!!!!), μη πας στη σχολή ορειβασίας [...] πάρε αυτά τα χάπια

- Εγώ: χέσε με, θα με πληρώνεις εσύ, αυτά που λες πέρα από το "ξάπλωσε" και τα χάπια δεν έχουν τίποτα το "ιατρικό" μέσα τους, τόσο μικρός και τόσο μεγάλο πρόβλημα στη μέση ρε πούστη μου...κ.α

Κατάληξη: Έχασα 11 κιλά σε δύο μήνες, συνέχισα κανονικά τη δουλειά, το παπί και εννοείται έκανα τη σχολή αρχαρίων.

Διάγνωση: Καμία, δεν ασχολήθηκα...

Συμπέρασμα: Τα παραπανίσια κιλά θεωρώ ότι μετράνε στην καταπόνηση άρα μετράνε και στην επίλυση. Είναι σαν να κουβαλάς 11 κιλά με το χέρι επί χρόνια...δε θα κλάσουν μαλλί όλα τα του χεριού;;;

β. Πριν δύο νοέμβρηδες στον Έβρο τινάζοντας μια κουβέρτα πανβρώμικη μια μικρή θλάση ψιλά δεξιά στην σπονδυλική στήλη τα γαμάει όλα. μέσα σε τρεις μέρες πόνος, σπαραγμός, μπαίνει για τα καλά και η μέση στο παιχνίδι και τα πάντα όλα, δεν μπορώ να κουνήσω κεφάλι, πόδια, χέρια, να βάλω άρβυλα, χιτώνιο κ.α, την τρίτη μέρα λιποθυμώ από τον πόνο πριν φτάσω στο ΣΤΕΠ - "Σιγά μην έρθουμε ως εκεί! Ντύσου κι έλα στρατιώτη! Πες σε κάποιον να σε κρατάει..."

- Γιατρός ΣΤΕΠ: Επί δύο μέρες μου βάραγε ενέσεις στον ποπό, κλάμα, πανικός όταν έπεσα και μυ έδινε ασπιρίνες να μασήσω ...νόμισε ότι έπαθα εγκεφαλικό, δε φταίει, φαντάρος ήταν
- Γιατρός ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ: --------------------- (δεν υπήρχε ορθοπεδικός & νευροχειρούργος )-------------------
- Γιατρός 401: Ναι την βλέπω την ακτινογραφία, τι θες να σου κάνω εγώ...
- Γιατρός Αλεξ/πολή (Νευροχειρούργος): Να σου βάλω ένα Ι4 να μη κουβαλάς όπλο, τι να την κάνεις την μαγνητική;;;

- Εγώ: Γαμιέστε όλοι, δεν θέλω Ι4 θέλω να μου πείτε τι έχω, βέλαξα από τον πόνο και δε θα μάθω το γιατί;;; Τι σόι γιατροί είστε; Μήπως το ι4 είναι πιο φτηνό από τις εξετάσεις;;; Ρε πούστη μου τόσο χρόνια λέω να γυμναστώ...

Κατάληξη: Απολύθηκα με Ι1, δεν έβγαλα άκρη όμως έβγαλα μαγνητική κι έκανα φυσικοθεραπείες και τις είδαν και άλλοι γιατροί τις εξετάσεις, ο πόνος πέρασε μετά από 1 μήνα...

Διαγνώση: Έχω θέμα σε δύο-τρεία σημεία, μια δισκοπάθεια, μια στένωση, μια σφηνοειδής...κάτι και πάει λέγοντας!

Συμπέρασμα: Αγύμναστο κορμί και κυρίως αγύμναστος κορμός που καταπονείται άτσαλα είτε από δουλειά είτε από αγγαρεία κάποια στιγμή θα δώσει κρίση και πόνο και σπαραγμό. Απλά επειδή ήμουνα στο στρατό και εκεί δε μασάνε από "απώλειες εγώ λιποθύμησα κιόλα. Στην κανονική ζωή θα το απέφευγα...

Γενικό Συμπέρασμα: Παραπανίσια κιλά και αγυμνασιά φταίνε εξίσου για την μέση, μια εργασία που καταπονεί αργά ή γρήγορα θα δώσει κρίση και θα σε ξαπλώσει, θα πονέσει. Αυτό μπορεί να γίνει και τυχαία -σαπούνι- αλλά συσσωρεύεται σιγά σιγά το πρόβλημα όσο δεν κάνεις κάτι. Πρέπει να γυμνάζουμε κορμό (όχι μόνο μέση) και να μην ξεφεύγουμε στα κιλά έτσι ώστε να μειώσουμε την πιθανότητα και να αυξήσουμε την αντοχή και την ανθεκτικότητα του σώματός μας!

Και η πραγματικότητα: Δεν κάνω καμιά σοβαρή γυμναστική, εδώ και ένα χρόνο δουλεύω σε χωράφια, φορτώνω το φορτηγό να πάει λαϊκή 3 φορές την εβδομάδα (βάρη), τσαπίζω(κραδασμοί), βοτανίζω (σκυφτός), φυτεύω (σκυφτός) και όλα αυτά καταπονούν την μέση εννοείται. Παίρνω βάρος και ξαναπλησιάζω τα 96 κιλά (τα θυμάστε;;;). Συμπεριφέρομαι δηλαδή σαν χαζός που απλά περιμένει η επόμενη κρίση να τον ξαπλώσει και να το πονέσει...

Τα σχόλια δικά σας...

Προς HIGH-LAND: Το βουνό δε φταίει σε τίποτα εννοείται! Ούτε καταπονεί περισσότερο από άλλα πόσο μάλλον όταν σε κάνει να νοιώθεις και καλύτερα και πιο δυνατός σε σχέση με όλα τα άλλα. Απλά χάσε κανά κιλό, δες τι λένε οι γιατροί, και γυμνάσου για να είσαι όρθιος να πηγαίνεις στα βουνά κι έρθεις Εύβοια πάρε με και εμένα μαζί σου!

[GLA]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Teobe! Μείωση βάρους και γυμναστική.
Προσθέτω:
Μείωση βάρους = σωστή διατροφή
Γυμναστική, χωρίς καταπονήσεις, γίνεται στο νερό. Επομένως οι θαλάσσιες δραστηριότητες είναι ότι καλύτερο.
Σε όποιον αρέσει το βουνό μπορεί να μην του αρέσει το κολύμπι και οι καταδύσεις (π.χ. pankan) αλλά είμαι σίγουρος ότι θα του αρέσει η εξερεύνηση της ακτογραμμής (απροσπέλαστης από ξηρά) και των βραχονησίδων με θαλάσσιο καγιάκ. Και άμα του αρέσει και η αναρρίχηση, θα βρίσκει κάθετα βράχια πάνω από το νερό, για να προπονείται (π.χ. Nikolas_A)

[High_Land]

Λοιπόν χθες μετά από περίπου 2 μήνες ξαναπήγα στο βουνό σε σχετκά εύκολη διαδρομή
Σε γενικές γραμμές ισχύουν τα προηγούμενα που ανέφεραν σχεδόν όλοι οι φίλοι: χάσιμο βάρους, γυμναστική (κοιλιακούς, ραχιαίους), περπάτημα και φυσικά υπομονή.
το σώμα μας μπορεί μόνο του να διορθώσει ορισμένα πράγματα απλά χρειάζεται τον χρόνο του και λίγη βοήθεια από εμάς . βέβαια υπάρχουν και κάποιες φορές που μια εγχείρηση ειναι η καλύτερη λύση.

η μόνη μου απορία τώρα είναι πόσο κακό κάνει το βάρος ενός μεγάλου σακίδιου με τον εξοπλισμό 2-3 ημερών . Και επειδή τα "με μέτρο" και "προσεκτικά κανά περίπατο" δεν ισχύουν για εμάς σύντομα πιστεύω θα σας ενημερώσω για το που μπορεί να φτάσει κάποιος με μέση κομμάτια