Αν και είχα ανέβει ήδη 2 φορές στο Περιστέρι, στο Δεσποτικό δεν είχα ανέβει. Η πρώτη ευκαιρία δόθηκε όταν πέρσι κοντά στα χριστούγενα ήρθε ο Γιάννης (yiannisdelta) και μας ξεσήκωσε να ανέβουμε. Επιλέχθηκε η διαδρομή από το Κρατερό μιας και είχαμε βρει ένα υποτυπώδες track να κυκλοφορεί στο Internet. Τα πολλά και φρέσκα χιόνια όμως δεν μας άφησαν να προωθηθούμε γρήγορα και έτσι γυρίσαμε άπρακτοι στο χωριό και αράξαμε στον ζεστό και φιλόξενο καφενέ! Ο λογαριασμός άνοιξε χωρίς να κλείσει!
Έτσι, λοιπόν, πριν μας πιάσουν πάλι τα χιόνια είπαμε να τον κλείσουμε. Χωρίς τον Γιάννη αυτή τη φορά. Το περασμένο Σάββατο στις 21 Νοεμβρίου κινήσαμε 5 άτομα για Κρατερό. Το τρακ στο GPS ήταν το ίδιο που είχαμε βρει και την πρώτη φορά. Ξεκινάμε από το χωριό και καλύπτουμε γρήγορα τα πρώτα γνωστά μέτρα/χιλιόμετρα. Πολύ γρήγορα καλύπτουμε τα πρώτα 200μ. υψομετρικής και φτάνουμε σε συνοριακό φυλάκιο. Από εκεί περνάμε στη γείτονα χώρα και ακολουθούμε έναν πολύ καλό χωματόδρομο για καμιά ώρα περίπου. Στο τελείωμα περνάμε ένα ρεματάκι και μπαίνουμε σε δάσος οξυάς με πολλή απότομη κλίση και χωρίς μονοπάτι. Από εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Προσπαθούμε να ακολουθούμε το τρακ στο GPS. Περπατάμε χύμα στην πλαγιά χωρίς σημάδια και χωρίς μονοπάτι. Ανεβαίνοντας πιο ψηλά βλέπουμε εμφανή τα σημάδια μιας χιονοστοιβάδας που έχει σαρώσει τα πάντα στο πέρασμα της. Στο τέλος, μια τραβέρσα από ξεραμένες φτέρες έρχεται και μας αποτελειώνει. Μετά τις φτέρες βγαίνουμε σε πιο βατό πεδίο μεν, εξίσου ανηφορικό δε και καταλήγουμε σε δεύτερο φυλάκιο. Η σκεπή του έχει πέσει. Το άνοιγμα της πόρτας κοιτά προς ΠΓΔΜ και από πάνω γράφει 1946. Προφανώς, τότε χτίστηκε. Από εδώ συνεχίζει ένα στενό αλλά καλό μονοπάτι προς την κορυφογραμμή - συνοριογραμμή. Εμείς, το σνομπάρουμε στην αρχή και συνεχίζουμε την ανάβαση πάλι στο χύμα μέχρι που το ξαναβρίσκουμε (αφού έχουμε σπάσει τα πόδια μας) και το ακολουθούμε. Τώρα έχει ηρεμήσει και η κλίση, κινούμαστε πάνω σε κορυφογραμμή μέχρι να φτάσουμε στον τελευταίο κώνο της κορυφής. Θέλουμε άλλα 200+ μέτρα ανάβασης. Ο καιρός αρχίζει και κλείνει ενώ από το φυλάκιο και μετά έχει αρχίσει να φυσάει κιόλας. Ανεβαίνουμε τον κώνο χωρίς μονοπάτι και πάλι. Στο τελείωμα προς την κορυφή έχει κάποια βραχάκια να μας κρατάνε σε εγρήγορση. Σε 5,5 ώρες φτάσαμε στην κορφή. Αργά για χειμωνιάτικη μέρα.
Ξεκινάμε την κατάβαση στα γρήγορα γυρω στις 3 παρά. Ανησυχούμε μη μας πιάσει η νύχτα και χρειαστεί να ξεθάψουμε τους φακούς απ' τα σακίδια μας. Δεν τα καταφέρνουμε όμως και οι ανησυχίες μας μας περιμένουν κάτω χαμηλά στο δάσος και δίπλα σε ένα ρέμα.
Μετά το δεύτερο φυλάκιο (δεύτερο κατά την ανάβαση) συναντούμε σημάδια όμορφα κόκκινα και πάνω σε μονοπάτι. Αντικατοπτρισμός απ΄την κούραση; Όχι! αληθινά ήταν! Σημάδευαν ένα μονοπάτι μέσα στο δάσος το οποίο είχαμε ανέβει καρφί στην ανάβαση. Αναρρωτιόμασταν πως και δεν τα συναντήσαμε στην ανάβαση. Τα ακολουθούσαμε περιχαρείς σαν να ήταν οι σειρήνες του Οδυσσέα. Και μαγευτήκαμε. Και χαθήκαμε. Και νυχτώσαμε. Και τους φακούς μας ανάψαμε. Και θυμηθήκαμε να κοιτάξουμε και τα GPS. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως πήραμε τη ζωή μας λάθος. Με αρκετή ψυχραιμία και ακόμη περισσότερη εξουθένωση αυτοσχεδιάσαμε προς την σωστή κατεύθυνση. Χρειάστηκε να βρούμε ένα καλό σημείο να περάσουμε το ρέμα και να ανέβουμε μια απότομη πλαγιά. Είχαμε χάσει το σωστό σημείο που θα μας έβγαζε στον χωματόδρομο από το απότομο δάσος και χάναμε ύψος κατευθυνόμενοι προς ένα ΠΓΔΜίτικο χωριό. Ευτυχώς, δεν είχαμε μεγάλη απόκλιση από την ορθή πορεία όμως. Μόνο που είχαμε να ανέβουμε μια πλαγιά μετά το ρέμα η οποία μας έβγαλε πάνω στον χωματόδρομο και λίγο πριν το πρώτο φυλάκιο. Όταν βγήκαμε στον χωματόδρομο, η χαρά μας δεν περιγραφόταν! Μόνο που δεν σκύψαμε να φιλήσουμε τα χώματα! Hallowed Ground!
Απ' τα γνώριμα πλέον και βατά(!) προσπερνάμε το φυλάκιο και συνεχίζουμε την κατάβαση προς το χωριό. Κοντά στις 7.30 πατάμε πλέον σε άσφαλτο! Ακολουθεί πανηγυρικό και ευχαριστήριο γεύμα στο καφενείο του χωριού!
Και εις άλλα με υγεία και με ψυχραιμία
ΥΓ. Σχόλιο μέλους της ομάδας μας την επόμενη μέρα:
Ο απολογισμος της αναβασης ειναι θετικοτατος!
............
Και να σου πω και κατι;;!!δεν θα αλλαζα τιποτα !
Φωτογραφίες εδώ
... !!! 
Ευχαριστουμε πολυ κ Θαναση !!!
