Τζουμέρκα (Καταφύγιο-Σκάλα Σταμάτη-Μπέσενα-Αυχενας Καταφυδίο

[phobos]

Φύγαμε από Θεσσαλονικη ο Σιναπίδηςκαί εγώ τήν Παρασκευή το πρωί . Στοχωριό Καταράκτες θα μάς περίμενε ηΣούλα η οποία λογικά θά έφτανενωρίτερα. Ωραίο ταξίδι , καλή συζήτησηκαι πολύ ζέστη . Φτάσαμε στο χωριόκαταιδρωμένοι . Οι μπύρες επιβεβλημένες.Καί ήταν και παγωμένες οπότε ηαπόλαυση διπλή. Αφού αλλάξαμε τα νέατού χειμώνα και ήπιαμε και από 4-5 κρίκερ-μετά μεζέ - φύγαμε για να στήσουμε τασκηνάκια μας στήν θέση ΠροφήτηςΗλίας .Το σημείο φανταστικό. Η θέααπεριόριστη. Δίπλα είχε κιοσκι , βρυσούλαγιά νερό , με λίγα λόγια όλο το πακετο γιάμιά σπουδαία διανυκτέρευση. Παρά τουψόμετρο δέν φύσαγε καθόλου.Για τηνακρίβεια φύσαγε γύρω - γύρω αλλά όχιεκεί πού στήσαμε τίς σκηνές . Ποιόςξέρει..Ίσως η κατάρα τού Προφήτη.Αφού ο ύπνος λόγω καύσωνα ήταναδύνατος φύγαμε απογευματάκι γιά τούομώνυμους καταράκτες . Όπου είχε πολύδροσιά . Πήγαμε στήν βάση τους καίανεβήκαμε καί αρκετά ψηλότερα . Το νερόπέφτοντας από ψηλά καί χτυπώντας σταπρανή τού βουνού γινόταν σπρέι πούμούσκευε τα πάντα γύρω του. Άρχισε ναπέφτει και ο ήλιος και ο καύσωνας έγινεαπότομα κρύο.Επιστροφή στον καταυλισμο καιπροετοιμασίες για τα βραδυνά τσίπουραάναμα φωτιάς ψησίματα , ωραίακουβέντα καί η ώρα πήγε μεσανυχτα .Ηζεστη δέν υποχωρούσε με τίποτε. Η νύχταζόρικη και ο ύπνος κακός( ίσως η ζέστη,τό τσίπουρο, το μιράν , ποιός ξέρει......)

Δεύτερο καταφύγιοΗ θέα από το δεύτερο καταφύγιοκυριολεκτικά όλα τα λεφτά. Όλατα χωριά τής δυτικής πλευραςτών Τζουμερκων στο πιάτο, κάτωμας η κοίτη τού Αχελώου, στόβάθος νοτια πάλι η λίμνη τού Υ/ΣΠουρναρίου, το ηλιοβασίλεμα, καιμία μοναδική πανσεληνος

Η κατάρα τού προφήτη...
Το πρωί ο ήλιος μάς βρήκενωρίς .Πήγαμε απ την μπροστινή πλευράγιά λίγη σκιά . Αφού ήπιαμε καφεδάκι ,καί βλέποντας το μάταιο τής υπόθεσηςδροσιά-ξεκινήσαμε το μάζεμα.Φύγαμε για το δεύτερο σημείο τήςκατασκήνωσης το οποίο θά ήταν καισημείο εκκίνησης όλων μας για τηνδιάσχιση τών Τζουμέρκων. Ανέβηκα με ταπόδια έως εκεί από τον κακοτράχαλοδρόμο, και η πρώτη εικόνα από μακριάήταν πολύ καλή. Από κοντά το μέροςεδειχνε σπουδαίο . Αεράκι να φυσάει απόπαντού καί να σέ δροσίζει, πα-γω-μέ-νονερο από το ποταμάκι στα 200 μέτρα ,ακόμη καλύτερη θέα , καί ένα καταφύγιουψηλών προδιαγραφών μέν - κλειστό καίεγκαταλελλειμένο δέ.Να απορείς γιατί δένήρθαμε από τήν αρχή εδώ.Αφού στήσαμε τίς σκηνές ξεκινήσαμεγιά μιά μικρή ανίχνευση τής διαδρομήςγιά την επόμενη μέρα.Το πήραμε πολύστό χαλαρό ακολουθώντας τά σημάδια -πού όλως περιέργως είχαν κατεύθυνσηκατηφορική. Μάς πήρε κανά μισάωρο γιάνα καταλάβουμε ότι τα σημάδια δενοδηγούσαν στήν Σκάλα τού Σταμάτη ,αλλά ήταν σηματοδότηση αγώνα ( ΆθλοςΤζουμέρκων)Μπόρα.....Ο καιρός έδειχνε να χαλάει . Τάσύννεφα μαζεύτηκαν πολύ γρήγορα , καίακόμα γρηγορότερα ήρθε η βροχή.Καρεκλοπόδαρα....Καί εμείς ακάλυπτοι.¨Οταν φτάσαμε πίσω στό καταφύγιο τάνερά έτρεχαν από πάνω μας . Αλλαγήρούχων αλλά τί ρούχων ? Είχα ξεχάσει τοδεύτερο παντελόνι καί ευτυχώς η Σούλαπροσφέρθηκε να μού δανείσει ένακολανάκι εφαρμοστό . Η τελευταία λέξητής μόδας . Τό φόρεσα καί ήμουν έτοιμοςγια το gay parade. Βγήκα και τίς σχετικέςφωτογραφίες , καί εάν κυκλοφορήσει καίκαμιά στα social media είμαι έτοιμος γιάμεγάλη καριέρα.Το απόγευμα άλλος θεός .μιάλιακάδα απίστευτη . Ο καιρόςξαναζέστανε , καί στίς 19.30 ήρθε καί ηυπόλοιπη ομάδα . Αφού τακτοποιήθηκανόλοι ανάψαμε τίς φωτιές γιά το βραδυνάφαγητό.Είμασταν μία ημέρα , ένα βράδυ γιατήν ακρίβεια - πρίν απο την μεγαλύτερηπανσέληνο τού έτους . Το φεγγάρι ήτανόντως μαγευτικό . Δέν χρειαζόταν ούτεφακούς ούτε τίποτε. Περάσαμε ωραία καίφύγαμε γιά ύπνο.Νωρίς την επομένη γύρω στίς 8.45ξεκινήσανε γιά τήν περίφημε Σκάλα τούΣταμάτη .Πολλά είχαμε ακούσει , πολλέςγνώμες από τοπικούς πήραμε , μεγάλη ηφήμη καί η χάρη της . Αυτή την φοράπήραμε τον σωστό δρόμο . Πορεία πρόςτά βόρεια , περπατώντας πάνω στηνπλαγιά τού βουνού, κερδίζοντας συνεχώςυψόμετρο. Μετά από μία ώρα περίπουσυνεχούς ανάβασης -άλλοτε έντονης καίάλλοτε πολύ έντονης- φτάσαμε στήνπερίφημη Σκάλα.Αρχικά έδειχνε αδιάβατη.Θανάσηςκαί Κυριάκος έφυγαν μπροστά γιά ναδούν τι γίνεται. ¨Οταν γύρισαν είπαν ότιδύο τρία κομμάτια είναι τα δύσκολα ,αλλά τελικά περνάει. Ξεκινήσαμε τηνδιάσχιση . Ένα στενό μονοπάτι , σεσημεία αρκετά στενό, αλλά τελικάπερπατιότανε . Σέ δύο τρία σημείαφαινότανε ότι υπάρχει ανθρώπινο χέριστό μονοπάτι , αλλά κατά φαινόμενα εάνδέν γίνει κάτι τα επόμενα χρόνια , αυτέςοι κατασκευές μάλλον θά πέσουν , οπότεη διάβαση τής σκάλας θα γίνει μάλλοναδιάβατη. Το τοπίο φυσικάανεπανάληπτο . Οι πτυχές τού βουνούμοναδικές , τά νερά πολλά , καί οικαταπτώσεις και κατολισθήσεις βράχωνεπίσης πολλές.Πλησιάζαμε στο ‘‘οροπέδιο’‘τήςΜπρέσενας. Εκεί θά ακολουθούσε στάση ,καί στήν συνέχεια βόρεια διάσχιση. Τοτοπίο στο οροπέδιο της Μπρέσενας ήτανσεληνιακό. Καί καταθλιπτικό καίψυχοπλακωτικό επίσης . Έμοιαζεπερισσότερο με κρατήρα αποτυχημένουλατομείου. Ή με πεδίο βολών. Θεούνταμάρι πού έλεγε και ο συγχωρεμένοςΜαντάρα τά έκανε ο δημιουργός. Σεάλλους άρεσε όμως .Αφούξεκουραστήκαμε προχωρήσαμε γιά τηνδιάσχιση ανάμεση από τήν κορυφή Ρόκαςκαί το βουνό Ρόκα. Καί εκεί ήρθαν τάπάνω κάτω . Παρά τίς οδηγίες το μέροςφαινότανε αδιάβατο .Καί εάν τοπαλεύαμε να περάσουμε ίσως και ναπηγαίναμε αδιάβαστοι . Ηεμπροσθοφυλακή τής ανίχνευσης( Κυριάκος , Θανάσης ) έφερε κακάμαντάτα . Μίνι σύσκεψη , καί επικράτησητής άποψης ότι ‘’ τού φεύγα η μάνα δένέκλαψε ποτέ’’. Εναλλακτικό σενάρια ήτανη επιστροφή στό καταφύγιο, καί ηδιανυκτέρευση στήν Μπρέσενα . Στήνοποία εγώ δέν υπήρχε περίπτωση ναμείνω . Τήν είχα πάρει πολή στραβά.Άρχισαν να μαζεύονται καί τάσύννεφα , καί κατά τά φαινόμενα σε λίγοθα γινόμασταν μία χαρούμενηατμόσφαιρα. Η Σούλα ήταν αμίλητη.Μαχαιριά να έτρωγε , αίμα δέν θάβγαζε.Μετά κατάλαβα ότι είχε σχεδιάσει μεγάλομέρος τής εκδρομής, είχε βγάλει στοιχείαδιάσχισης κ.λ.π. Τής ήρθε λίγο βαρύ.( παρένθεση) Αγαπητή Σούλα : Εάνπρέπει νά τά έχεις με τον εαυτό σου γιακάποιο λόγο , αυτός είναι γιατί ξέχασεςτο σημαντικότερο και σπουδαιότερο τηςυπόθεσης βουνό.Ότι δηλαδή η επιτυχία τής εκδρομήςδέν είναι η τάδε , ή η δείνα διάσχιση ,βουνοκορφή κ.λ.π. Επιτυχία είναι ηαλληλεγγύη , η καλή διάθεση , οαλληλοσεβασμός , η προσφορά στά‘‘κοινά’’, καί γιά να μήν ξεχνιόμαστε ηασφαλής επιστροφή. Ίσως με τα χρόνιακάποια από αυτά τα ιδανικά ναξεθώριασαν σαν τα μαλλιά μας και τάκουράγια μας. Ίσως πάλι η ίδια η ζωή ναμάς άλλαξε λίγο ή πολύ .Ότι καί να έγινεπάντως όσοι είμαστε εδώ μένουμε πιστοίκαί συνεπείς στις αρχές μας .Θαυμαστές λοιπόν της ΄΄μάνας τούφεύγα’’ γυρίσαμε στήν Μπρέσενα . Πούξεχασα νά σημειώσω ότι γύρω γύρω είχεχιόνια καί στήν μέση κάκαλα . Νερό ούτεσταγόνα .


Στον καταραμένο τόποΜάη μήνα βρέχει.......Έγινε η σχετική δημόσια διαβούλευσηγιά το εάν πρέπει να μείνουμε εκεί ή νατήν πουλέψουμε γιά το καταφύγιο , καίμε απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίεςαποφασίστηκε ....να την πουλέψουμεΟ καιρός έδειχνε να γίνεται όλο καίχειρότερος. Μαύρα σύννεφα πύκνωνανκαί μας έκαναν να προβληματιζόμαστεγια το πότε πρέπει νά ξεκινήσουμε.Αποφασιστηκε να στήσουμε σκηνές εκείκαι μετα την βροχή ξεκιναμε. Στήσαμε δύοσκηνές . Σε λίγο ξεκίνησε η βροχη . Πούόσο πήγαινε δυνάμωνε. Στήν συνεχειαήρθαν και τά δυνατα χτυπήματα πάνωστίς σκηνες. Χαλάζι. Συνεχόμενο καί πολύδυνατό .Και πολύ μεγάλο από ότιακουγόταν. Ο καταραμένος τόπους πούλέμε και στην αρχή. Μαης δεν ηταν , αλλάη κατάρα κατάρα.Όταν κάποια στιγμησταμάτησε η θερμοκρασία εξω είχε πέσειαισθητά . Ανοίξαμε τις σκηνές και δενπιστεύαμε στα ματια μας . Στρώμα τοχαλάζι και μεγεθος κάστανου τομεγαλύτερο.Μαζεψαμε και ξεκινήσαμε γιά πίσω .5 χιλιομετρα ειναι η απόσταση έως τοκαταφύγιο είπε ο Σιναπίδης. Τονπιστέψαμε και μείς και κάναμε πλάνα γιατο τί ώρα θα φτάσουμε . Θα περνούσαμεαπό την κόψη τού Γερανοβουνιου , κατωαπό την κορυφή Καταφύδι, και κατά τίς19.30 θα ήμασταν στην βάση μας Οδρόμος γεματος χιονούρες πού σε σημείακάλυπταν ολη την πλαγιά . Τίςπερνούσαμε εύκολα και γρήγορα ,αλλά τα5 χιλιόμετρα δεν ελεγαν να τελειώσουν.Και ο καιρός έδειχνε να ξαναχαλάει. Τοκαλύτερο είναι ότι μας βρήκε λίγο πιοκάτω από τήν κορυφή του Καταφυδίου.Τελικά μια καλη βροχή ήταν ίσα -ίσανα μάς βρεξει τα παντελόνια. Η ομαδαείχε ήδη χωρίσει. Θανασης , Παύλος ,Κυριακος μπροστά , Σιναπίδης , Σούλα ,και εγω πίσω. Ειχε και ένα πρόβλημα οΑντώνης με το πόδι του και χειροτερευε τοπράγμα..Τα 5 χλμ. της επιστροφής ,τελικάήταν 10 . Για τετοια ακρίβεια μιλάμε.Σιναπίδειοι υπολογισμοί τού κωλός.....


Ρύζι καρολίνα Σερρών ,Αποξηραμένα μανιτάριαΚαστοριάς πιπερι , κύβοςλαχανικών Maggi , καρότα Θηβών ,αλάτι λάδι λεμόνι.Από τον Μποντρίνι τών Ελληνικών βουνών


Η κατάβαση από τον δρόμο ήτανδύσκολη . Ειχαμε και τόσες ώρες στήνγύρα , και γενικώς δεν βλέπαμε το ποτε θαφτασουμε στο καταφύγιο.Φτάσαμε κατά τίς εννιά και τεταρτοτο βραδυ. Στό σύνολο είμασταν στόνδρομο δωδεκάμιση ώρες. Καθολου λίγηκαι η κούραση μας. Ο ζεστός καφέςβαλσαμο . Το ιδιο και το τσάι.Το δε ρυζότο, πού για πρώτη φοραεφτιαξα στο βουνό, ήταν σπουδαίο.Αποξηραμένα μανιταρια , ρυζακι ,καρότα , και πολύ αγαπη. Για τοαποτέλεσμα ξερουν η Σούλα και οΣιναπίδης. Τέρμα η χημεία στήν διατροφήβουνού.Κοιμηθήκαμε σάν τα πουλάκια καιπάλι.Την επομένη το πρωί αφού λύσαμετά προβλήματα τής ΕΡΤ, του ορυκτούπλούτου , και τής κυβερνητικής συνοχής ,πήραμε τον δρομο γιά κάτω.Σε ένα ωραίολιβάδι πρίν το Δασικό χωριό είχεπανηγύρι. Οι σούβλες γυρνούσαν καί μαςάνοιγαν τήν όρεξη. Τα παιδιά πού δενείχαν δεί τούς καταρακτες απο κοντάπήγαν να τούς δούν αφήνοντας εμάς στηνπλατείά γιά κρύες μπύρες.Ήπιαμε από κανα δύο κρίκερπαγωμένα έως ότου έρθουν και οιυπόλοιποι , καί μετα ξεκινήσαμε για τοκαθιερωμένο τσιμπούσι .Η ταβέρνα με τίς σωστέςπροδιαγραφές ( παχιά σκια , κρύεςμπύρες , και σούβλες ) βρέθηκε στάΠράμαντα.Χαιρετίσαμε τά Τζουμέρκα γεμάτοικαι ξεκούραστοι . Παρά το ότι τάπερήφανα βουνά δέν μας ‘‘άφησαν’’ νατά διαβούμε , θαυμάσαμε την ομορφιάτους , την θέα τους , τα γάργαρα νερά .Ακόμη ακόμη και τίς καταιγίδες τους


ΥΓ....Αντιγραφή αποσπασμάτων από το εφημεριδάκι του Καλαιτζή. Είπαμε. οι άνθρωποι των Mac αδυνατουν να κατανοήσουν ένα κειμενο word με γραφικά, οποτε συγχωρήστε την εμφανιση του άρθρου η οποια απέχει εμφανισιακά από το pdf του καλλιτεχνη.

http://photosynth.net/view.aspx?cid=dbc ... a34b30181c

[phobos]

https://www.facebook.com/antonis.sinapi ... 746&type=3

[niki_kar]

Εύγε στους γιδαίους
Σημασία έχει ο δρόμος και ουχί ο προορισμός!

[phobos]

[nektaman]

‘’ τού φεύγα η μάνα δένέκλαψε ποτέ’’

βρε τι άλλο θα μάθω εδώ μέσα ???

[pankan]

Εγώ απλά θα ήθελα να χαιρετίσω την επανεμφάνιση των απολαυστικών κειμένων του "φόβου".
Μας έλειψαν.

[Μήτρου Τάκης]

Και γιατί άργησες φιλαράκι να το ανεβάσεις για να ταλαιπωρηθούν και άλλοι.
Άρτι αφιχθείς από εξαήμερο στα Τζουμέρκα.
Τα νεότερα σύντομα.
Πάντως το καλύτερο φαγητό στο Βουνό είναι η Λιθαρόσουπα. Συνταγή σύντομα.
Να είστε πάντα καλά.

[vasilis]

Και γιατί άργησες φιλαράκι να το ανεβάσεις για να ταλαιπωρηθούν και άλλοι.
Άρτι αφιχθείς από εξαήμερο στα Τζουμέρκα.

Ωχ κι άλλοι ταλαιπωρημένοι από τα Τζουμέρκα;
Α ρε τι σου κάνει αυτό το βουνό...

[phobos]

[pankan]

Οι διάλογοι σκίζουν

[Nikolas_A]

Από το 32:13 και μετά φαίνεται το πάνω μέρος της διαδρομής "Κόψη των Σλοβένων"

[Γιάννης Τζίμας]

Καθυστερημένο αλλά χρήσιμο. Η καλύτερη δυνατή πορεία από Μπέσενα βόρεια προς χαρακτηριστικό αυχένα και στη συνέχεια χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα για Μελισσουργούς, Ρόκα, Στρογγούλα κλπ εμπεριέχεται στην παρακάτω διάσχιση (Δασικό Χωριό - Καταφύγιο - Μονοπάτι Σταμάτη - Μπέσενα - Αυχένας - Πηγή Αγκάθι - Μελισσουργοί) από το περιοδικό Ανεβαίνοντας.

http://www.anevenontas.gr/routes/?tid=1334085605

Υ.Γ. Αν δοκιμάσει κανείς από Μπέσενα να ακολουθήσει μέχρι τέλους την κόκκινη σήμανση προς τα βόρεια, θα μπλέξει άσχημα στην κόψη του Γερακοβουνιού. Όχι ότι δε γίνεται αλλά μια φορά που τό 'κανα χρειάστηκε να ασφαλίζω συνεχώς το σχοινοσύντροφό μου από πάνω προς τα κάτω.
Γενικά το σημείο αυτό είναι το μόνο δύσκολο πέρασμα αν επιχειρήσει κανείς τη διάσχιση της κορυφογραμμής των Τζουμέρκων (π.χ. Πράμαντα - Βουργαρέλι ή Θεοδώριανα).


___________________
Η Γνώση Απελευθερώνει

[vasilis]

Υ.Γ. Αν δοκιμάσει κανείς από Μπέσενα να ακολουθήσει μέχρι τέλους την κόκκινη σήμανση προς τα βόρεια, θα μπλέξει άσχημα στην κόψη του Γερακοβουνιού. Όχι ότι δε γίνεται αλλά μια φορά που τό 'κανα χρειάστηκε να ασφαλίζω συνεχώς το σχοινοσύντροφό μου από πάνω προς τα κάτω.
Γενικά το σημείο αυτό είναι το μόνο δύσκολο πέρασμα αν επιχειρήσει κανείς τη διάσχιση της κορυφογραμμής των Τζουμέρκων (π.χ. Πράμαντα - Βουργαρέλι ή Θεοδώριανα).

Νομίζω ότι υπερβάλεις ως προς την επικινδυνότητα του περάσματος από την κόψη. Θέλει προσοχή ναι (και λίγο χεράκια) αλλά όχι κι ασφάλιση συνέχεια! Βέβαια αν έχει χιονούρες όπως φέτος τον Ιούνιο ίσως θέλει και κάποια επιπλέον προσοχή αλλά γενικά γίνεται μια χαρά!

[Γιάννης Τζίμας]

Νομίζω ότι υπερβάλεις ως προς την επικινδυνότητα του περάσματος από την κόψη. Θέλει προσοχή ναι (και λίγο χεράκια) αλλά όχι κι ασφάλιση συνέχεια! Βέβαια αν έχει χιονούρες όπως φέτος τον Ιούνιο ίσως θέλει και κάποια επιπλέον προσοχή αλλά γενικά γίνεται μια χαρά!

Μάλλον έχεις δίκιο Βασίλη. Απλά όταν δεν το ξέρεις και ακολουθήσεις τα σημάδια, νομίζοντας ότι πρόκειται για ένα λίγο - πολύ νορμάλ μονοπάτι, ξαφνικά βρίσκεσαι προ απροόπτου. Μιλάμε κυρίως για το κατέβασμα, δηλαδή προς τα βόρεια. Αλλά εδώ που τα λέμε και τι είναι "νορμάλ" στα Τζουμέρκα;


__________________
Η Γνώση Απελευθερώνει

[vasilis]

Αλλά εδώ που τα λέμε και τι είναι "νορμάλ" στα Τζουμέρκα;

Σωστό!!